- Του Γιώργου Κ. Ανδρή
Οι ενοικιάσεις αυτοκινήτων έχουν την τιμητική τους αυτή την περίοδο εξαιτίας της τεράστιας αύξησης που καταγράφουν οι αφίξεις τουριστών και η ζήτηση για οχήματα είναι πολύ μεγάλη.
Ωστόσο κάποιοι επιτήδειοι επαγγελματίες στο χώρο των ενοικιάσεων αυτοκινήτων παίζουν όχι μόνο με την ζωή των καταναλωτών αλλά και με την Εφορία καθώς από την μία μεριά ενοικιάζουν οχήματα που μόνο με την βοήθεια του Θεού μπορεί κανείς να βγει αλώβητος από αυτά και από την άλλη δεν κόβουν καμία απολύτως απόδειξη!
Ειδικότερα το movenews.gr βρέθηκε στην πανέμορφη Αίγινα που αποτελεί και τον πιο κοντινό προορισμό για διακοπές σε νησί καθώς βρίσκεται μόλις 1 ώρα από το λιμάνι του Πειραιά, έχει συχνά δρομολόγια πλοίων και πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και κάμπινγκ.
Πολλοί ταξιδιώτες επιλέγουν την ενοικίαση αυτοκινήτου στο μικρό νησί του Αργοσαρωνικού καθώς το κόστος μετάβασης ενός ΙΧ με πλοίο είναι κάπως τσουχτερό, οι δρόμοι είναι πολλοί στενοί και βέβαια δεν υπάρχει το άγχος να βρούμε εισιτήριο επιστροφής για το αυτοκίνητο.
Το movenews.gr επέλεξε την ενοικίαση κάποιου οχήματος από τοπική εταιρεία η οποία βρίσκεται πλησίον του λιμανιού ώστε να «ψαρεύει» πελάτες και η παραλαβή αλλά και η επιστροφή του οχήματος γίνονταν δίπλα στο λιμάνι άφιξης αλλά και αναχώρησης των ταξιδιωτών.
Από την πρώτη στιγμή μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός πως αντικρίσαμε πολλά νοικιάρικα αυτοκίνητα με πινακίδες κυκλοφορίας άλλων μεγάλων νησιών αλλά και τουριστικών προορισμών όπως η Ρόδος, η Κρήτη, η Χαλκιδική τα οποία θα λέγαμε εμφανισιακά πως δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση…
Ωστόσο το προσπεράσαμε το συγκεκριμένο γεγονός και ξεκινήσαμε να επισκεπτόμαστε εταιρείες ενοικίασης αυτοκίνητων στην Αίγινα.
Το πρώτο κατάστημα που επισκεφθήκαμε ο υπάλληλος προσπάθησε να μας ενοικιάσει ένα παλιό αυτοκίνητο που δεν ανήκε στο στόλο οχημάτων λόγω έλλειψης αυτοκινήτων ώστε να… κάνουμε τη δουλειά μας φθηνά.
Στο δεύτερο κατάστημα ο υπάλληλος προσπάθησε να μας ενοικιάσει μια «γουρούνα» με κινητήρα πάνω από 150 κ.εκ. ώστε να μπορούμε να την οδηγήσουμε με δίπλωμα αυτοκινήτου καθώς και εκείνος δεν είχε διαθέσιμα αυτοκίνητα.
Μετά από αρκετές επισκέψεις σε καταστήματα ενοικιάσεων τελικά βρήκαμε αυτοκίνητο σε κάποιο κατάστημα με τιμή ενοικίασης 40 ευρώ την ημέρα.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ενοικιάσεως μας έβαλε και υπογράψαμε ένα τυπικό χαρτί που δεν ανέγραφε ούτε τους όρους ενοικίασης ενώ όταν του είπαμε να πληρώσουμε με κάρτα εκείνος αποκρίθηκε πως το ΑΤΜ της τράπεζας είναι δίπλα και μπορούμε να ενοικιάσουμε το αυτοκίνητο μόνο με μετρητά!
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως: «Έλα μωρέ δεν έχετε 40 ευρώ σε μετρητά;»…
Παραβλέποντας και αυτό το περιστατικό μας πλησιάζει ένας «χαρούμενος» υπάλληλος ο οποίος μίλαγε σπαστά ελληνικά για να μας δείξει το αυτοκίνητο που ενοικιάσαμε.
Ήταν ένα κίτρινο Chevrolet Matiz με πινακίδες κυκλοφορίας Ηρακλείου Κρήτης γεγονός που παραπέμπει σε εταιρεία ενοικιάσεως του νησιού το οποίο και θα είχαμε στην κατοχή μας για 24 ώρες.
Αρχικά το αυτοκίνητο δεν ήταν καθαρό εξωτερικά καθώς οι υπάλληλοι το καθάρισαν με τα πανάκια που έχουν οι νοικοκυρές στην κουζίνα. Τα «μπράτσα» των καθαριστήρων ήταν σκουριασμένα από την αλμύρα και τα εμπρόσθια φώτα είχαν φαμπώσει τα πλαστικά με αποτέλεσμα να μην αποδίδουν το βράδι.
Στο εσωτερικό τα καθίσματα ήταν πολύ βρώμικα και σκισμένα και δύσκολα καθόσουν χωρίς να τοποθετήσει κάποια πετσέτα στο κάθισμα.
Στο χώρο αποσκευών η πόρτα έπεφτε καθώς το αμορτισέρ που την συγκρατεί δεν λειτουργούσε ενώ η εταζέρα έφευγε από τη θέση της όποτε ανασηκώνονταν η πόρτα!
Πέραν της εξωτερικής και εσωτερική εμφάνισης το μικρό «χαριτωμένο» Matiz οδηγικά θα λέγαμε πως το είχαμε παραλάβει από τις ενοικιάσεις ο… «χάρος» καθώς το αυτοκίνητο κινούνταν χωρίς να έχει αποτελεσματικά φρένα, οι ταχύτητες στο κιβώτιο έμπαιναν «καρφωτές» και όποτε ο κινητήρας επιθυμούσε απλά απενεργοποιούνταν χωρίς καμία προειδοποίηση!
Με λίγα λόγια το συγκεκριμένο αυτοκίνητο στα χέρια ενός άπειρου οδηγού μπορούσε να προκαλέσει ατύχημα λόγω της άσχημης κατάστασης που βρίσκονταν.
Στα παραπάνω συμπληρώστε και πως τα ελαστικά χρειάζονταν επειγόντως ζυγοστάθμιση καθώς μετά τα 40 χλμ./ώρα το τιμόνι το ένιωθε ο οδηγός ότι κάνει «τραμπάλα»!
Αφού γλιτώσαμε από το αυτοκίνητο, με την βοήθεια του Αγίου Νεκταρίου, έφθασε η ώρα της επιστροφής του στο κατάστημα απ’ όπου και το είχαμε παραλάβει. Το… «αφεντικό» έλειπε και ο υπάλληλος που μιλούσε σπαστά ελληνικά παρέλαβε το αυτοκίνητο και στη συνέχεια μας έδωσε την ταυτότητα που είχαμε αφήσει ως… ενέχυρο.
Εμείς περιμέναμε και την απόδειξη ενοικίασης του αυτοκινήτου αλλά ο υπάλληλος θα είπε πως μόλις έρθει το… «αφεντικό» θα μας την κόψει.
Βέβαια το αφεντικό της εταιρείας ενοικιάσεων αυτοκινήτων κατέφθασε στο κατάστημα αφού εμείς ήμασταν ήδη στην Αθήνα καθώς ποτέ δεν μας κάλεσε για να παραλάβουμε την απόδειξη!
Το θέμα όμως πέραν της φοροδιαφυγής από πολλές εταιρείες ενοικιάσεων αυτοκινήτων έχει να κάνει με το γεγονός πως ο τουρισμός αποτελεί την βαριά «βιομηχανία» της χώρας μας και αν συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ένα τόσο μικρό νησί του Αργοσαρωνικού είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι μπορεί να συμβαίνει σε δημοφιλή νησιά που «βουλιάζουν» κυριολεκτικά από τους τουρίστες.
Οι εταιρείες ενοικιάσεων με παλιά, ασυντήρητα και επικίνδυνα αυτοκίνητα αποτελούν δυσφήμιση για την χώρα μας και οι ξένοι επισκέπτες το αναρτούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκαλώντας μεγάλη «ζημιά» στον τουρισμό μας.
Μάλλον τα υπουργεία Τουρισμού και Οικονομικών πρέπει να δράσουν άμεσα ώστε να κόψουν την όρεξη σε όλα αυτά τα «αρπακτικά» που λυμαίνονται τον κλάδο ενοικίασης αυτοκινήτων προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στις υγιείς εταιρείες του κλάδου αλλά και στο ελληνικό τουριστικό προϊόν.
Ή μήπως τα γνωρίζουν και κάνουν τα… στραβά μάτια;