Tου Γιώργου Τσακίρη
tsak@movenews.gr
Τις αμέσως επόμενες ημέρες αρχίζει νέα καταστροφή της θαλάσσιας πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
Από το αρμόδιο υπουργείο εγκρίθηκαν καταστροφές 763 αλιευτικών σκαφών και άλλες 522 αιτήσεις δεν προχώρησαν προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου ποσού για τις υπόλοιπες καταστροφές στο πλαίσιο της απόσυρσης που «διατάσσει» η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Σύμφωνα με τον «Ελληνικό Σύνδεσμο Παραδοσιακών Σκαφών», η καταστροφή των ξύλινων παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών συνεχίζεται λόγω επιδότησης της απόσυρσης της αλιευτικής αδείας, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και οταν θα ολοκληρωθεί θα θρηνούμε 13.785 αλιευτικά ξύλινα κυρίως παραδοσιακά.
Οι προφορικές διαβεβαιώσεις σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος ότι «κάτι καλό» θα γίνει για την μη συνέχιση της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ήταν απλά μια εξαγγελία για την συσκότιση της υποθέσεως.
Σχόλιο
Για εμένα προσωπικά το να ξεπουλιέται η πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού για πενήντα αργύρια από τον κορβανά της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι άθλιο.
Να το ξεκαθαρίσουμε. Δεν φταίει η Ευρωπαϊκή Ενωση που επιδοτεί την απόσυρση της άδεια αλιείας, ούτε ο ψαράς που βλέπει ζεστό χρήμα και πάει τα χαρτιά του μαζί με τη βάρκα στη χωματερή, γιατί έτσι μεταφράζει η κυβέρνηση την λέξη απόσυρση, λες και είναι αυτοκίνητα-. Φταίει η παιδεία μας που μπροστά στο χρήμα ξεπουλάμε τα πάντα και κυρίως που δεν αντιλαμβανόμαστε τις αλλαγές των καιρών.
Είναι απολύτως λογικό, μέσα στην κρίση, στην έλλειψη χρημάτων αλλά και ψαριών οι ψαράδες μας να οδηγηθούν στην απόσυρση για να υποστηρίξουν τις οικογένειες τους. Είναι όμως παράλογο από την πλευρά της πολιτείας να μην μετεκπαιδεύει τους ανθρώπους αυτούς στο να χρησιμοποιήσουν αυτό που έχουν για κάτι άλλο.
Οι ψαράδες στη Κάλυμνο ήδη περνάνε στη νέα εποχή μετατρέποντας το επάγγελμα τους σε τουριστικό, εκδρομές ψαρέματος. Το ίδιο και αρκετοί ψαράδες με ξύλινα σκαριά – καΐκια ή άλλου τύπου – σκάφη που κάνουν ημερήσιες, και οχι μόνο, εκδρομές, δίνοντας την ευκαιρία στους τουρίστες να ζήσουν εμπειρίες που τους μένουν αξέχαστες.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται εκτός από τους ψαράδες και κράτος. Ενα κράτος που θα τους βρει λύσεις για το αύριο τους και οχι να τους χρηματοδοτεί για να κάθονται. Ενα κράτος που θα δημιουργήσει «σχολεία» μετεκπαίδευσης τους και φυσικά τράπεζες που δεν θα σου παίρνουν οτι έχεις αλλά θα σε βοηθούν να μεταλλαχτείς από ψαράς σε στέλεχος της τουριστικής βιομηχανίας.
