Πιο φθηνοί αλλά και πιο αυστηροί γίνονται οι έλεγχοι συστημάτων υγραεριοκίνησης οχημάτων από τα ΚΤΕΟ. Μάλιστα με υπουργική Απόφαση που υπογράφει ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Μιχάλης Παπαδόπουλος καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του ειδικού εξοπλισμού με τον οποίο καθίσταται δυνατή η χρησιμοποίηση υγραερίου (LPG) για την κίνηση αυτοκινήτων οχημάτων, καθώς και όροι και προϋποθέσεις ελέγχου και ασφαλούς κυκλοφορίας των εκ κατασκευής και εκ μετασκευής υγραεριοκίνητων οχημάτων.
Η νέα υπουργική Απόφαση διορθώνει μια τεράστια αδικία με οικονομικό αντίκτυπο για τους καταναλωτές. Συγκεκριμένα όπως γνωρίζεται οι δεξαμενές του υγραερίου στα οχήματα πρέπει να αλλάζουν στα 10 χρόνια από την ημερομηνία κατασκευής τους.
Αυτό που γινόταν μέχρι τώρα ήταν όταν το όχημα χρειαζόταν περιοδικό έλεγχο και δήλωση της αντικατάστασης της δεξαμενής, ο καταναλωτής για μια εργασία ενός λεπτού έπρεπε να να πληρώσει και δεύτερο παράβολο αξίας από 40 έως 80 ευρώ.
Με την εφαρμογή της καινούριας απόφασης αν στο αυτοκίνητο η δεξαμενή λήγει σε 6 μήνες τότε ο ιδιοκτήτης πληρώνει παράβολο για τον περιοδικό και παίρνει ΚΤΕΟ για 6 μήνες. Μετά από 6 μήνες που θα αλλάξει την δεξαμενή δεν θα πληρώσει το ακριβό παράβολο ξανά για τον περιοδικό, πάρα μόνο ένα μικρής κλίμακας (έλεγχος μικρής έκτασης) το οποίο μπορεί να είναι ακόμα και 5 ευρώ το οποίο εξαρτάται από το κάθε ΚΤΕΟ.
Επιπλέον η υπουργική Απόφαση αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την εξυγιάνση του κλάδου και συνάμα της προστασίας του καταναλωτή καθώς πλέον αναγράφονται στις υπεύθυνες δηλώσεις οι σειριακοί αριθμοί των εξαρτημάτων με αποτέλεσμα να μην κάποιοι να χρησιμοποιούν μεταχειρισμένα εξαρτήματα αντί για καινούρια ενώ παράλληλα όλα τα παραπάνω θα αναγράφονται στην ηλεκτρονική καρτέλα του οχήματος (MyAuto).
«Άρθρο 1
Σκοπός – Πεδίο εφαρμογής
Αντικείμενο της παρούσας είναι ο καθορισμός των τεχνικών προδιαγραφών και των όρων υπό τους οποίους καθίσταται δυνατή η κίνηση με υγραέριο (LPG) αυτοκινήτων οχημάτων καθώς επίσης και οι όροι και οι προϋποθέσεις ελέγχου και ασφαλούς κυκλοφορίας τόσο των μετασκευασμένων όσο και των εκ κατασκευής οχημάτων που χρησιμοποιούν υγραέριο (LPG) για την κίνησή τους.
Η παρούσα απόφαση ισχύει για οχήματα κατηγοριών Μ και Ν, όπως ορίζονται στον Κανονισμό (ΕΕ) 2018/858 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ης Μαΐου 2019 (L151). Λαμβάνονται υπόψη και οι ειδικότερες απαιτήσεις των οχημάτων μεταφοράς επικίνδυνων εμπορευμάτων FL, AT, EX/II και EX/IIΙ σύμφωνα με τα τεχνικά παραρτήματα της Συμφωνίας για τις διεθνείς οδικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων (ADR) όπως κάθε φορά ενσωματώνονται στο εθνικό δίκαιο της χώρας.
Ειδικότερα η παρούσα αφορά σε:
α) οχήματα με καύσιμο ΒΕΝΖΙΝΗ στα οποία εκ των υστέρων τοποθετείται σύστημα μετασκευής που τα μετατρέπει σε οχήματα δύο καυσίμων (bi-fuel) με χρήση υγραερίου (LPG) (λειτουργία με ένα καύσιμο τη φορά).
β) οχήματα με καύσιμο ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ στα οποία εκ των υστέρων τοποθετείται σύστημα μετασκευής που τα μετατρέπει σε οχήματα διπλού καυσίμου (dual-fuel), με ταυτόχρονη χρήση και των δύο καυσίμων [πετρελαίουυγραερίου (LPG)].
γ) οχήματα τα οποία εκ κατασκευής χρησιμοποιούν ως καύσιμο το υγραέριο (LPG).
Άρθρο 2
Ορισμοί και κατάταξη εξαρτημάτων
1.Για την εφαρμογή της παρούσας και για τη μετασκευή του οχήματος ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1.1. «Κατασκευαστής ειδικών εξαρτημάτων LPG»:
κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο να κατασκευάζει ειδικά εξαρτήματα υγραερίου (LPG) για οχήματα των κατηγοριών M και N ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν υγραέριο (LPG) στο σύστημα πρόωσής τους σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ ή που αναθέτει σε άλλους το σχεδιασμό ή την κατασκευή των συστημάτων/ εξαρτημάτων αυτών και τα διοχετεύει στην αγορά υπό την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του.
1.2. «Αντιπρόσωπος του κατασκευαστή ειδικών εξαρτημάτων LPG»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εγκατεστημένο στην χώρα μας, που έχει λάβει γραπτή εντολή από τον κατασκευαστή ειδικών εξαρτημάτων LPG να ενεργεί εξ ονόματός του για την εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων σχετικών με τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή υπό την οικεία εθνική ή/και κοινοτική νομοθεσία.
1.3. «Εισαγωγέας ειδικών εξαρτημάτων LPG»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην χώρα μας το οποίο διαθέτει στην εγχώρια αγορά, ειδικά εξαρτήματα LPG για οχήματα των κατηγοριών M και N ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν υγραέριο (LPG) στο σύστημα πρόωσής τους σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ.67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ, που έχουν κατασκευαστεί σε τρίτη χώρα.
1.4. «Διανομέας ειδικών εξαρτημάτων LPG»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην χώρα μας το οποίο διαθέτει στην εγχώρια αγορά, ειδικά εξαρτήματα LPG για οχήματα των κατηγοριών M και N ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν υγραέριο (LPG) στο σύστημα πρόωσής τους σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ.67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ, που έχουν κατασκευαστεί σε χώρα της Ε.Ε.
1.5. «Κατασκευαστής οχήματος LPG»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για όλα τα θέματα που αφορούν στην έγκριση τύπου ή τη διαδικασία αδειοδότησης, τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της παραγωγής, καθώς και για ζητήματα εποπτείας της αγοράς όσον αφορά οχήματα τα οποία εκ κατασκευής χρησιμοποιούν υγραέριο (LPG) στο σύστημα πρόωσής τους, ανεξαρτήτως εάν το εν λόγω πρόσωπο συμμετέχει ή δεν συμμετέχει άμεσα σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού και της κατασκευής του εν λόγω οχήματος.
1.6. «Αντιπρόσωπος/Εκπρόσωπος του κατασκευαστή του οχήματος LPG»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ελλάδα, που έχει λάβει γραπτή εντολή από τον κατασκευαστή οχήματος LPG να ενεργεί εξ ονόματός του για την εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων σχετικών με τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή υπό την οικεία εθνική ή/και κοινοτική νομοθεσία.
1.7. «Εξουσιοδοτημένος επισκευαστής»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων και που λειτουργεί στο πλαίσιο του συστήματος διανομής του κατασκευαστή.
2.Επιπροσθέτως, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί όπως υφίστανται στον Κανονισμό αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ.
2.1. «Υγραέριο (LPG)»: κάθε προϊόν αποτελούμενο κατά βάση από τους ακόλουθους υδρογονάνθρακες: προπάνιο, προπένιο (προπυλένιο), κανονικό βουτάνιο, ισοβουτάνιο, ισοβουτυλένιο, βουτένιο (βουτυλένιο) και αιθάνιο.
Το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 589:1993 ορίζει τις απαιτήσεις και τις μεθόδους σχετικά με τις δοκιμές υγραερίου κίνησης, όπως αυτό διατίθεται στις αγορές και διανέμεται στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τυποποίησης (CEN).
2.2. Τα κατασκευαστικά στοιχεία υγραερίου για χρήση σε οχήματα ταξινομούνται ανάλογα με την πίεση λειτουργίας και τη λειτουργία τους στις παρακάτω κατηγορίες:
Κατηγορία 1: Μέρη υψηλής πίεσης περιλαμβανομένων των σωλήνων και των συνδέσμων τους, που περιέχουν υγραέριο υπό πίεση ατμού ή αυξημένη πίεση ατμού έως και 3 000 kPa.
Κατηγορία 2: Μέρη χαμηλής πίεσης περιλαμβανομένων των σωλήνων και των συνδέσμων τους, που περιέχουν υγραέριο σε μορφή ατμού υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας μικρότερη των 450 kPa και μεγαλύτερη των 20 kPa σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση.
Κατηγορία 2A: Μέρη χαμηλής πίεσης για περιορισμένο εύρος τιμών πίεσης, περιλαμβανομένων των σωλήνων και των συνδέσμων τους που περιέχουν υγραέριο σε μορφή ατμού υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας μικρότερη των 120 kPa και μεγαλύτερη των 20 kPa σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση.
Κατηγορία 3: Βαλβίδες διακοπής παροχής και βαλβίδες εκτόνωσης της πίεσης, κατά τη λειτουργία στην υγρή φάση.
Κατασκευαστικά στοιχεία υγραερίου τα οποία είναι σχεδιασμένα για λειτουργία υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας άνω της ατμοσφαιρικής πίεσης η οποία δεν υπερβαίνει τα 20 kPa δεν υπόκεινται στην παρούσα απόφαση.
Ένα κατασκευαστικό στοιχείο μπορεί να αποτελείται από αρκετά μέρη, κάθε ένα εκ των οποίων ταξινομείται στην αντίστοιχη κατηγορία ανάλογα με τη μέγιστη πίεση λειτουργίας και τη λειτουργία του.
2.3. «Πίεση»: η σχετική προς την ατμοσφαιρική πίεση, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά.
α) «Πίεση παροχής»: η σταθεροποιημένη πίεση σε ενιαία θερμοκρασία αερίου 15οC.
β) «Πίεση δοκιμής»: η πίεση στην οποία υποβάλλεται το κατασκευαστικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της δοκιμής έγκρισης.
γ) «Πίεση χρήσης»: η μέγιστη πίεση στην οποία είναι σχεδιασμένο να υποβάλλεται το κατασκευαστικό στοιχείο και βάσει της οποίας προσδιορίζεται η αντοχή του.
δ) «Πίεση λειτουργίας»: η πίεση υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας.
ε) «Μέγιστη πίεση λειτουργίας»: η μέγιστη πίεση στην οποία ενδέχεται να υποβάλλεται ένα κατασκευαστικό στοιχείο κατά τη λειτουργία.
στ) «Πίεση ταξινόμησης»: η μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση λειτουργίας ενός κατασκευαστικού στοιχείου ανάλογα με την ταξινόμησή του.
2.4. «Ειδικά εξαρτήματα»:
α) η δεξαμενή,
β) τα παρελκόμενα που είναι τοποθετημένα στη δεξαμενή,
γ) ο εξατμιστήρας/ρυθμιστής πίεσης,
δ) η βαλβίδα διακοπής παροχής,
ε) η συσκευή έγχυσης αερίου ή ο εγχυτήρας ή το εξάρτημα μίξης αερίου,
στ) η μονάδα διανομής αερίου, είτε μεμονωμένα είτε
σε συνδυασμό με τη συσκευή έγχυσης αερίου,
ζ) οι εύκαμπτοι σωλήνες,
η) η μονάδα πλήρωσης,
θ) η βαλβίδα αντεπιστροφής,
ι) η ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου,
ια) η μονάδα φίλτρου,
ιβ) ο αισθητήρας πίεσης ή θερμοκρασίας,
ιγ) η αντλία καυσίμου,
ιδ) ο ζεύκτης βοηθητικής παροχής,
ιε) η μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου,
ιστ) ο συλλέκτης καυσίμου
ιζ) η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης
ιη) πολυσύνθετα κατασκευαστικά στοιχεία.
2.5. «Δεξαμενή»: οποιοσδήποτε περιέκτης χρησιμοποιείται για την αποθήκευση υγραερίου.
2.5.1. Μια δεξαμενή μπορεί να είναι:
α) μια τυποποιημένη κυλινδρική δεξαμενή με κυλινδρικό σώμα, δύο κυρτές κεφαλές είτε σπειροσφαιρικού είτε ελλειπτικού σχήματος, με τα απαιτούμενα ανοίγματα.
β) μια ειδική δεξαμενή: άλλες δεξαμενές, πέραν των τυποποιημένων κυλινδρικών δεξαμενών.
2.5.2. «Εξ ολοκλήρου σύνθετη δεξαμενή»: μια δεξαμενή κατασκευασμένη αποκλειστικά από σύνθετα υλικά με μη μεταλλική επένδυση.
2.5.3. «Παρτίδα δεξαμενών»: ο μέγιστος αριθμός 200 δεξαμενών του ίδιου τύπου, κατασκευασμένων διαδοχικά στην ίδια γραμμή παραγωγής.
2.6. «Τύπος δεξαμενής»: οι δεξαμενές οι οποίες δεν διαφέρουν ως προς τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α) την(τις) εμπορική(ές) ονομασία(ες) ή το(α) εμπορικό(ά) σήμα(τα),
β) το σχήμα (κυλινδρικό, ειδικό σχήμα),
γ) τα ανοίγματα (έλασμα για τα παρελκόμενα/μεταλλικός δακτύλιος),
δ) το υλικό,
ε) τη διαδικασία συγκόλλησης (στην περίπτωση μεταλλικών δεξαμενών),
στ) τη θερμική επεξεργασία (στην περίπτωση μεταλλικών δεξαμενών),
ζ) τη γραμμή παραγωγής,
η) το ονομαστικό πάχος των τοιχωμάτων,
θ) τη διάμετρο
ι) το ύψος (στην περίπτωση ειδικών δεξαμενών).
2.7. «Παρελκόμενα τοποθετημένα στη δεξαμενή»: τα ακόλουθα εξαρτήματα τα οποία μπορούν να είναι είτε μεμονωμένα είτε συνδυασμένα:
α) βαλβίδα διακοπής παροχής στο 80% της χωρητικότητας
β) δείκτης στάθμης
γ) βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης
δ) τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με ρυθμιστή υπερβολικής παροχής
ε) αντλία καυσίμου
στ) πολυβαλβίδα
ζ) αεριοστεγές περίβλημα
η) δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος
θ) βαλβίδα αντεπιστροφής
ι) διάταξη εκτόνωσης της πίεσης
2.7.1. «Βαλβίδα διακοπής παροχής στο 80% της χωρητικότητας»: διάταξη η οποία περιορίζει την πλήρωση στο 80% της χωρητικότητας της δεξαμενής κατά το μέγιστο.
2.7.2. «Δείκτης στάθμης»: διάταξη ελέγχου της στάθμης του υγρού στη δεξαμενή.
2.7.3. «Βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης)»: διάταξη περιορισμού της ανάπτυξης υπερβολικής πίεσης εντός της δεξαμενής.
α) «Διάταξη εκτόνωσης της πίεσης»: διάταξη σχεδιασμένη για την προστασία της δεξαμενής από τυχόν διάρρηξη σε περίπτωση πυρκαγιάς, η οποία παροχετεύει το περιεχόμενο υγραέριο.
2.7.4. «Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με ρυθμιστή»: διάταξη η οποία επιτρέπει την παροχή και τη διακοπή της παροχής υγραερίου στον εξατμιστήρα/ρυθμιστή πίεσης. «Τηλεχειριζόμενη» σημαίνει ότι η βαλβίδα παροχής ελέγχεται από τη μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου. Όταν ο κινητήρας του οχήματος βρίσκεται εκτός λειτουργίας, η βαλβίδα είναι κλειστή. Ως ρυθμιστής νοείται μια διάταξη περιορισμού της υπερβολικής παροχής υγραερίου.
2.7.5. «Αντλία καυσίμου»: διάταξη παροχής υγραερίου σε υγρή φάση στον κινητήρα. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της πίεσης της δεξαμενής μέσω της πίεσης που δημιουργεί η αντλία καυσίμου.
2.7.6. «Πολυβαλβίδα»: διάταξη αποτελούμενη από το σύνολο ή μέρος των παρελκομένων που αναφέρονται στα σημεία 2.7.1. έως 2.7.3. και στο σημείο 2.7.8.
2.7.7. «Αεριοστεγές περίβλημα»: διάταξη για την προστασία των παρελκομένων και την παροχέτευση τυχόν διαφυγόντος υγραερίου στον εξωτερικό αέρα.
2.7.8. Δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος (αντλία καυσίμου/ενεργοποιητές/αισθητήρας στάθμης καυσίμου).
2.7.9. «Βαλβίδα αντεπιστροφής»: διάταξη για τη διοχέτευση της παροχής του υγραερίου υγρής φάσης προς μία κατεύθυνση και την παρεμπόδιση της αντίστροφης ροής του.
2.8. «Εξατμιστήρας»: διάταξη για την εξάτμιση του υγραερίου από την υγρή στην αέρια φάση.
2.9. «Ρυθμιστής πίεσης»: διάταξη προοριζόμενη για τη μείωση και τη ρύθμιση της παροχής του υγραερίου.
2.10. «Βαλβίδα διακοπής παροχής»: διάταξη για τη διακοπή της παροχής υγραερίου.
2.11. «Ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου»: διάταξη η οποία αποτρέπει την αύξηση της πίεσης των σωλήνων άνω μιας προκαθορισμένης τιμής.
2.12. «Συσκευή έγχυσης αερίου ή εγχυτήρας ή εξάρτημα μίξης αερίου»: διάταξη η οποία καθιστά εφικτή την εισαγωγή υγρού ή εξατμισμένου υγραερίου στον κινητήρα.
2.13. «Μονάδα διανομής αερίου»: διάταξη η οποία μετρά και/ή διανέμει την παροχή αερίου προς τον κινητήρα και μπορεί είτε να συνδυάζεται με τη συσκευή έγχυσης αερίου είτε να είναι μεμονωμένη.
2.14. «Μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου»: διάταξη η οποία ελέγχει τις απαιτήσεις του κινητήρα σε υγραέριο και διακόπτει αυτόματα την παροχή ισχύος στις βαλβίδες διακοπής παροχής του συστήματος υγραερίου, σε περίπτωση ακούσιας θραύσης του σωλήνα παροχής καυσίμου ή διακοπής της λειτουργίας του κινητήρα.
2.15. «Αισθητήρας πίεσης ή θερμοκρασίας»: διάταξη μέτρησης της πίεσης ή της θερμοκρασίας.
2.16. «Μονάδα φίλτρου υγραερίου»: διάταξη η οποία φιλτράρει το υγραέριο και μπορεί να ενσωματώνεται σε άλλα κατασκευαστικά στοιχεία.
2.17. «Εύκαμπτοι σωλήνες»: οι σωλήνες μεταφοράς του υγραερίου, σε υγρή ή αέρια φάση και υπό διάφορες τιμές πίεσης, από ένα σημείο σε άλλο.
2.18. «Μονάδα πλήρωσης»: διάταξη για την πλήρωση της δεξαμενής. Η μονάδα πλήρωσης μπορεί να είναι ενσωματωμένη στη βαλβίδα διακοπής της παροχής της δεξαμενής στο 80% της χωρητικότητάς της ή να βρίσκεται στο εξωτερικό του οχήματος.
2.19. «Ζεύκτης βοηθητικής παροχής»: διάταξη ζεύξης στη γραμμή καυσίμου μεταξύ της δεξαμενής και του κινητήρα, ώστε, σε περίπτωση εξάντλησης του καυσίμου σε ένα όχημα που χρησιμοποιεί ένα μόνο καύσιμο στο σύστημα πρόωσής του, ο κινητήρας να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί μέσω σύμπλεξης της βοηθητικής δεξαμενής καυσίμου.
2.20. «Συλλέκτης καυσίμου»: σωλήνας ή ένας αγωγός που συνδέει τις διατάξεις έγχυσης καυσίμου.
2.21. «Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα»: συγκρότημα ενός εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών
2.22. Ένα όχημα θεωρείται «δύο καυσίμων» (bi-fuel), όταν μετά την εγκατάσταση του συστήματος μετασκευής, διαθέτει ικανότητα αποθήκευσης αερίου και χωριστή ικανότητα αποθήκευσης βενζίνης που υπερβαίνει τα 15 λίτρα, και είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί με ένα μόνο καύσιμο τη φορά. Η ταυτόχρονη χρήση και των δύο καυσίμων είναι περιορισμένη ως προς την ποσότητα ή τη διάρκεια. Στο πεδίο με τον αριθμό (9) της άδειας κυκλοφορίας, τίθεται κωδικός ανάλογα του καυσίμου του οχήματος πριν την μετασκευή του. Ειδικότερα, τίθεται:
α) ο κωδικός 9 για καύσιμο βενζίνη και υγραέριο
β) ο κωδικός 11 για καύσιμο βενζίνη αμόλυβδη και υγραέριο
γ) ο κωδικός 12 για υβριδικό ηλεκτρικό όχημα με υγραέριο.
Επιπρόσθετα στο χώρο των παρατηρήσεων τίθεται η αναγραφή «Όχημα μετασκευασμένο LPG δύο καυσίμων (bi-fuel)».
2.23. Ένα όχημα θεωρείται «διπλού καυσίμου» (dualfuel), όταν μετά την εγκατάσταση του συστήματος μετασκευής, διαθέτει ικανότητα αποθήκευσης αερίου και χωριστή ικανότητα αποθήκευσης πετρελαίου που υπερβαίνει τα 15 λίτρα, και είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί με ταυτόχρονη χρήση και των δύο καυσίμων. Στο πεδίο με τον αριθμό (9) «Κωδικός καυσίμου» της άδειας κυκλοφορίας τίθεται ο κωδικός 14 που σημαίνει ότι το όχημα χρησιμοποιεί ταυτόχρονα δύο καύσιμα, το πετρέλαιο και το υγραέριο οπότε στο χώρο των παρατηρήσεων τίθεται η αναγραφή «Όχημα μετασκευασμένο LPG διπλού καυσίμου (dual-fuel)».
2.24. Ένα όχημα θεωρείται ότι χρησιμοποιεί «εκ κατασκευής» ως καύσιμο το υγραέριο (LPG) για την κίνησή του, όταν παράγεται από το εργοστάσιο κατασκευής με σύστημα υγραερίου (LPG) και διαθέτει:
α) εκ κατασκευής δεξαμενή για καύσιμο βενζίνη χωρητικότητας μικρότερης των 15 λίτρων. Στο πεδίο με τον αριθμό (9) της άδειας κυκλοφορίας, τίθεται ο κωδικός 3, που σημαίνει ότι το όχημα χρησιμοποιεί εκ κατασκευής το υγραέριο ως μόνο καύσιμο, ή
β) εκ κατασκευής δεξαμενή για καύσιμο βενζίνη χωρητικότητας μεγαλύτερης των 15 λίτρων. Στο πεδίο με τον αριθμό (9) της άδειας κυκλοφορίας, τίθεται ο κωδικός 9 για καύσιμο βενζίνη και υγραέριο ή ο κωδικός 11 για καύσιμο βενζίνη αμόλυβδη και υγραέριο ή ο κωδικός 12 για υβριδικό ηλεκτρικό όχημα με υγραέριο.
γ) εκ κατασκευής ως καύσιμο συγχρόνως το πετρέλαιο και το υγραέριο. Στο πεδίο με τον αριθμό (9) της άδειας κυκλοφορίας, τίθεται κωδικός 14, που σημαίνει ότι το όχημα χρησιμοποιεί ταυτόχρονα δύο καύσιμα, το πετρέλαιο και το υγραέριο.
Άρθρο 3
Σύστημα υγραερίου (LPG) – Εξοπλισμός που προσαρτάται επί του οχήματος
1.Γενικά
1.1. Ένα σύστημα υγραερίου (LPG) περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα κατασκευαστικά στοιχεία:
α) δεξαμενή καυσίμου,
β) βαλβίδα διακοπής παροχής στο 80% της χωρητικότητας,
γ) δείκτη στάθμης,
δ) βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης,
ε) τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης
στ) ρυθμιστή πίεσης και εξατμιστήρα, μεμονωμένους
ή σε συνδυασμό,
ζ) τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής παροχής,
η) μονάδα πλήρωσης,
θ) αγωγούς και εύκαμπτους σωλήνες αερίου.
ι) συνδέσεις μεταφοράς αερίου μεταξύ των κατασκευαστικών στοιχείων του συστήματος υγραερίου,
ια) εγχυτήρα ή συσκευή έγχυσης αερίου ή εξάρτημα μίξης αερίου,
ιβ) μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου,
ιγ) διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης).
1.2. Το σύστημα μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τα ακόλουθα κατασκευαστικά στοιχεία:
α) αεριοστεγές περίβλημα, το οποίο καλύπτει τα παρελκόμενα που είναι τοποθετημένα στη δεξαμενή καυσίμου,
β) βαλβίδα αντεπιστροφής,
γ) ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου,
δ) μονάδα δοσομέτρησης αερίου,
ε) μονάδα φίλτρου υγραερίου,
στ) αισθητήρα πίεσης ή θερμοκρασίας,
ζ) αντλία υγραερίου,
η) δακτύλιο τροφοδοσίας ισχύος της δεξαμενής (ενεργοποιητές/αντλία καυσίμου/δείκτης στάθμης καυσίμου),
θ) ζεύκτη βοηθητικής παροχής (μόνο για οχήματα ενός καυσίμου που δεν διαθέτουν σύστημα έκτακτης ανάγκης),
ι) σύστημα επιλογής καυσίμου και ηλεκτρικό σύστημα,
ια) συλλέκτη καυσίμου.
1.3. Τα προσαρτήματα της δεξαμενής που αναφέρονται στα σημεία 1.1.β έως 1.1.ε μπορούν να συνδυάζονται.
1.4. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής, η οποία αναφέρεται στο σημείο 1.1.ζ, μπορεί να συνδυάζεται με τον ρυθμιστή πίεσης/εξατμιστήρα.
1.5. Συμπληρωματικά κατασκευαστικά στοιχεία τα οποία απαιτούνται για την αποτελεσματική λειτουργία του κινητήρα μπορούν να εγκαθίστανται σε μέρη του συστήματος υγραερίου στα οποία η πίεση είναι μικρότερη των 20 kPa.
2.Παρελκόμενα της δεξαμενής καυσίμου
2.1. Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης επάνω στη δεξαμενή
2.1.1. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με ρυθμιστή πρέπει να τοποθετείται απευθείας επάνω στη δεξαμενή καυσίμου, χωρίς παρεμβαλλόμενα προσαρτήματα.
2.1.2. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να ελέγχεται κατά τρόπο ώστε να κλείνει αυτόματα όταν ο κινητήρας βρίσκεται εκτός λειτουργίας, ανεξαρτήτως της θέσης του διακόπτη ανάφλεξης και πρέπει να παραμένει κλειστή για όσο διάστημα ο κινητήρας είναι απενεργοποιημένος.
2.2. Ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης στη δεξαμενή
2.2.1. Η ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να τοποθετείται στη δεξαμενή καυσίμου κατά τρόπο ώστε να συνδέεται στο χώρο ατμού και να εκτονώνει πίεση στο περιβάλλον. Η ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης ενδέχεται να εκτονώνει στο αεριοστεγές περίβλημα, εφόσον αυτό πληροί τις απαιτήσεις της περ. 2.5 της παρ. 2.
2.3. Βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80% της χωρητικότητας
2.3.1. Η αυτόματη διάταξη περιορισμού της στάθμης πλήρωσης πρέπει να είναι κατάλληλη για τη δεξαμενή καυσίμου στην οποία τοποθετείται και να εγκαθίσταται στην κατάλληλη θέση ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι η πλήρωση της δεξαμενής δεν υπερβαίνει το 80% της χωρητικότητάς της.
2.4. Δείκτης στάθμης
2.4.1. Ο δείκτης στάθμης πρέπει να είναι κατάλληλος για τη δεξαμενή καυσίμου στην οποία τοποθετείται και να εγκαθίσταται στην κατάλληλη θέση.
2.5. Αεριοστεγές περίβλημα επάνω στη δεξαμενή
2.5.1. Επάνω από τα προσαρτήματα της δεξαμενής καυσίμου πρέπει να τοποθετείται αεριοστεγές περίβλημα το οποίο να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των σημείων
2.5.2 έως 2.5.5 κατωτέρω, εκτός εάν η δεξαμενή είναι εγκατεστημένη στο εξωτερικό του οχήματος και τα προσαρτήματά της διαθέτουν προστασία από την εισχώρηση ρύπων και νερού.
2.5.2. Το αεριοστεγές περίβλημα πρέπει να έρχεται σε επαφή με τον περιβάλλοντα αέρα, μέσω εύκαμπτου σωλήνα σύνδεσης και διόδου αερισμού, εφόσον κρίνεται απαραίτητο.
2.5.3. Η οπή αερισμού του αεριοστεγούς περιβλήματος πρέπει να είναι στραμμένη προς τα κάτω, στο σημείο εξόδου από το μηχανοκίνητο όχημα. Δεν πρέπει όμως να εξάγει αέρα στους θόλους των τροχών, ούτε να είναι στραμμένη προς πηγές θερμότητας όπως η εξάτμιση.
2.5.4. Οι εύκαμπτοι σωλήνες σύνδεσης και οι δίοδοι αερισμού του αεριοστεγούς περιβλήματος στο κάτω τμήμα του αμαξώματος πρέπει να έχουν ελάχιστο ελεύθερο άνοιγμα ίσο με 450 mm2. Σε περίπτωση που στο εσωτερικό του εύκαμπτου σωλήνα σύνδεσης και στη δίοδο αερισμού είναι τοποθετημένος σωλήνας αερίου, άλλος σωλήνας ή ηλεκτρικές συρματώσεις, το ελεύθερο άνοιγμα πρέπει να είναι, ομοίως, τουλάχιστον 450 mm2.
2.5.5. Το αεριοστεγές περίβλημα και οι εύκαμπτοι σωλήνες σύνδεσης πρέπει να είναι αεριοστεγή υπό πίεση 10 kPa με όλα τα ανοίγματα κλειστά, και να μην παρουσιάζουν μόνιμες παραμορφώσεις, με μέγιστο επιτρεπόμενο ρυθμό διαφυγής ίσο με 100 cm3/h.
2.5.6. Ο εύκαμπτος σωλήνας σύνδεσης πρέπει να ασφαλίζεται καταλλήλως στο αεριοστεγές περίβλημα και στη δίοδο αερισμού ούτως ώστε να διασφαλίζεται αεριοστεγής ένωση.
Άρθρο 4
Έγκριση και σήμανση εξοπλισμού υγραερίου (LPG)
1.Τα κατασκευαστικά στοιχεία του συστήματος υγραερίου (LPG) που πρέπει να φέρουν έγκριση τύπου σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων
01 της ΟΕΕ/ΗΕ είναι:
α) η(οι) δεξαμενή(ες) καυσίμου,
β) η βαλβίδα διακοπής παροχής στο 80% της χωρητικότητας,
γ) ο δείκτης στάθμης,
δ) η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης,
ε) η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με ρυθμιστή υπερβολικής παροχής,
στ) η αντλία καυσίμου,
ζ) η πολυβαλβίδα,
η) το αεριοστεγές περίβλημα,
θ) ο δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος,
ι) η βαλβίδα αντεπιστροφής,
ια) η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης,
ιβ) ο εξατμιστήρας/ρυθμιστής πίεσης,
ιγ) η βαλβίδα διακοπής παροχής,
ιδ) η συσκευή έγχυσης αερίου ή ο εγχυτήρας ή το εξάρτημα μίξης αερίου,
ιε) η βαλβίδα αντεπιστροφής,
ιστ) η ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου,
ιζ) οι εύκαμπτοι σωλήνες,
ιη) η μονάδα πλήρωσης,
ιθ) η μονάδα διανομής αερίου, είτε μεμονωμένα είτε
σε συνδυασμό με τη συσκευή έγχυσης αερίου,
κ) ο αισθητήρας πίεσης ή θερμοκρασίας,
κα) η μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου,
κβ) η μονάδα φίλτρου,
κγ) η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης
2.Όλα τα εγκεκριμένα κατασκευαστικά στοιχεία της παρ. 1 πρέπει να φέρουν την εμπορική επωνυμία ή το σήμα του κατασκευαστή και τον τύπο, ενώ τα μη μεταλλικά κατασκευαστικά στοιχεία φέρουν επίσης τον μήνα και το έτος κατασκευής. Η σήμανση αυτή πρέπει να είναι ευανάγνωστη και ανεξίτηλη.
3.Όλα τα εξαρτήματα του συστήματος υγραερίου (LPG) της παρ. 1, πρέπει να διαθέτουν επαρκή χώρο για την τοποθέτηση του σήματος έγκρισης και της ταξινόμησης του στοιχείου, σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος 1. Το διεθνές σήμα έγκρισης τοποθετείται σε εύκολα προσπελάσιμο και εμφανές σημείο και πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.
4.Επιπλέον της σήμανσης της παρ. 2, κάθε δεξαμενή πρέπει να φέρει συγκολλημένη επί αυτής πινακίδα σήμανσης με τα ακόλουθα στοιχεία, ευανάγνωστα και ανεξίτηλα:
α) τον αριθμό σειράς
β) τη χωρητικότητα σε λίτρα
γ) τη σήμανση «LPG»
δ) την πίεση δοκιμής [kPa]
ε) τη φράση: «μέγιστος βαθμός πλήρωσης: 80%»
στ) το έτος και τον μήνα έγκρισης (π.χ. 99/01)
ζ) το σήμα έγκρισης, σύμφωνα με την παρ. 3
η) τη σήμανση «PUMP INSIDE (ΑΝΤΛΙΑ ΕΝΤΟΣ)» και την αναγνωριστική σήμανση της αντλίας εφόσον αυτή είναι εγκατεστημένη στο εσωτερικό της δεξαμενής.
5.Σε κάθε περίπτωση οι ενδιαφερόμενοι αντιπρόσωποι ή εισαγωγείς ή διανομείς ή εγκαταστάτες των συστημάτων, συσκευών και εξαρτημάτων που προορίζονται για υγραεριοκίνηση οχημάτων υποχρεούνται να υποβάλλουν στην αρμόδια Διεύθυνση Τεχνολογίας Οχημάτων του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, εγκρίσεις καταλληλότητας (μαζί με τις αναγκαίες προσθήκες, δελτίο πληροφοριών κ.λπ.) αυτών από κρατικό φορέα της χώρας κατασκευής ή προέλευσης τους ή από κράτος-μέλος της Ε.Ε ή τον κοινοποιημένο φορέα αναγνώρισής του, σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ, ή τον Κανονισμό αρ. 115 της ΟΕΕ/ΗΕ. Οι εγκρίσεις αυτές, προερχόμενες από το εξωτερικό, πρέπει να είναι νομίμως επικυρωμένες και θεωρημένες για την γνησιότητά τους είτε από το Προξενείο μας είτε σύμφωνα με τη διαδικασία της συνθήκης της Χάγης.
Η Διεύθυνση Τεχνολογίας Οχημάτων κοινοποιεί σε όλες τις Διευθύνσεις Μεταφορών και ΚΤΕΟ των Περιφερειών ή αναρτά στην ηλεκτρονική σελίδα του Υπουργείου τα δελτία κοινοποίησης των εγκρίσεων των συστημάτων, συσκευών και εξαρτημάτων που προορίζονται για τη μετασκευή οχημάτων σε υγραεριοκίνητα. Για τη χορήγηση του ανωτέρω δελτίου κοινοποίησης, τη συμπλήρωση, επέκταση, ενημέρωση, τροποποίηση ή διόρθωσή του, ο αιτών καταβάλει ειδικό τέλος το οποίο προβλέπεται από την παρ. 8 του άρθρου 3 της υπ’ αρ. 8913/1089/13 κοινής υπουργικής απόφασης (Β΄ 501).
Άρθρο 5
Εγκατάσταση συστήματος υγραερίου (LPG)
1.Γενικά
1.1. Όλα τα κατασκευαστικά στοιχεία του συστήματος υγραερίου (LPG) πρέπει να είναι εγκεκριμένου τύπου ως επί μέρους στοιχεία σύμφωνα με τον Κανονισμό αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ, και πρέπει να φέρουν τη σήμανση που προβλέπεται από τον ανωτέρω Κανονισμό σύμφωνα με το άρθρο 4.
1.2. Εναλλακτικά είναι δυνατή η τοποθέτηση συστήματος μετασκευής υγραερίου εγκεκριμένου με τον Κανονισμό αρ. 115 της ΟΕΕ/ΗΕ, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 13.
1.3. Η εγκατάσταση γίνεται από υπεύθυνο τεχνίτη με ισχύουσα άδεια άσκησης ή αναγγελία έναρξης επαγγέλματος του ν. 1575/1985 (Α’ 207), όπως τροποποιήθηκε με το π.δ. 66/2010 (Α’ 117) και τον ν. 3897/2010 (Α’ 208) με ειδικότητα τεχνίτη συσκευών αερίων καυσίμων για την κίνηση αυτοκινήτων ή τεχνίτη συσκευών υγραερίου αυτοκινήτων, εφεξής καλούμενον «τεχνίτη αερίων καυσίμων», σε συνεργείο της παρ. 14 του άρθρου 13 του π.δ. 78/1988 (Α΄34) (συνεργείο αερίων καυσίμων ή συνεργείο υγραερίου για την κίνηση αυτοκινήτων) με άδεια λειτουργίας σε ισχύ.
1.3.1. Στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών δημιουργείται ψηφιακό μητρώο των λειτουργούντων συνεργείων του άρθρου 13 του π.δ. 78/1988 (Α΄ 34) (συμπεριλαμβανομένων μεταξύ αυτών και των συνεργείων αερίων καυσίμων ή υγραερίου για την κίνηση αυτοκινήτων) και των υπεύθυνων τεχνιτών αυτών.
1.3.2. Το μητρώο επικαιροποιείται σε περίπτωση ένταξης ή διαγραφής από αυτό συνεργείων ή αλλαγής των υπεύθυνων τεχνιτών αυτών.
1.3.3. Η εγκατάσταση συστημάτων υγραερίου (LPG) σε οχήματα μεταφοράς επικίνδυνων εμπορευμάτων FL, AT, EX/II και EX/IIΙ γίνεται από υπεύθυνους τεχνίτες αερίων καυσίμων της παρ. 1.3, εφόσον αυτοί έχουν παρακολουθήσει επιμορφωτικό πρόγραμμα και έχουν επιτύχει σε εξετάσεις σχετικά με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο που διέπει τις οδικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων και τις ειδικές τεχνικές απαιτήσεις των οχημάτων που χρησιμοποιούνται για την διενέργεια τέτοιων μεταφορών.
Το επιμορφωτικό πρόγραμμα διάρκειας έξι (6) ωρών πραγματοποιείται από εξουσιοδοτημένους από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών φορείς, σύμφωνα με την απόφαση που ρυθμίζει τα ζητήματα κατάρτισης των ελεγκτών ΚΤΕΟ ADR/ATP και εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 3β του άρθρου 37 του ν. 2963/2001 (Α΄ 268). Μετά το πέρας της επιμόρφωσης ο φορέας εκδίδει αποδεικτικό επιτυχούς επιμόρφωσης.
1.4 Επιπροσθέτως, το σύστημα οφείλει να πληροί και τις παρακάτω απαιτήσεις εγκατάστασης:
1.4.1. Τα εξαρτήματα υγραερίου που εγκαθίστανται στο όχημα πρέπει να λειτουργούν κατά τρόπο ώστε να μην υπερβαίνεται η μέγιστη πίεση λειτουργίας για την οποία έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί το όχημα.
1.4.2. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο σύστημα πρέπει να είναι κατάλληλα για χρήση με υγραέριο.
1.4.3. Όλα τα μέρη του συστήματος πρέπει να είναι κατάλληλα στερεωμένα.
1.4.4. Το σύστημα υγραερίου δεν πρέπει να εμφανίζει διαρροές.
1.4.5. Το σύστημα υγραερίου πρέπει να τοποθετείται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή προστασία του από φθορές, όπως φθορές που προκαλούνται από τα κινητά κατασκευαστικά στοιχεία του οχήματος, από σύγκρουση, χώματα ή από τη φόρτωση και την εκφόρτωση του οχήματος ή τη μετατόπιση φορτίων.
1.4.6. Στο σύστημα υγραερίου δεν πρέπει να συνδέονται συσκευές άλλες από αυτές που απαιτούνται αυστηρά για την ορθή λειτουργία του μηχανοκίνητου οχήματος.
1.4.7. Κανένα κατασκευαστικό στοιχείο του συστήματος υγραερίου, περιλαμβανομένων τυχόν προστατευτικών υλικών που αποτελούν μέρος των στοιχείων αυτών, δεν πρέπει να προεξέχει από την εξωτερική επιφάνεια του οχήματος, με εξαίρεση τη μονάδα πλήρωσης εφόσον αυτή δεν προεξέχει κατά περισσότερο από 10 mm εκτός της ονομαστικής γραμμής του αμαξώματος.
1.4.8. Εξαιρουμένης της δεξαμενής καυσίμου υγραερίου, σε καμία διατομή του οχήματος δεν επιτρέπεται η προβολή κατασκευαστικών στοιχείων του συστήματος υγραερίου, περιλαμβανομένων τυχόν προστατευτικών υλικών που αποτελούν μέρος των στοιχείων αυτών, έξω από το κατώτερο άκρο του οχήματος, εκτός εάν βρίσκεται τοποθετημένο χαμηλότερα άλλο μέρος του οχήματος, εντός ακτίνας 150 mm.
1.4.9. Κανένα κατασκευαστικό στοιχείο του συστήματος υγραερίου δεν πρέπει να είναι τοποθετημένο σε απόσταση 100 mm από την εξάτμιση ή άλλη πηγή θερμότητας, εκτός εάν αυτά τα κατασκευαστικά στοιχεία προστατεύονται επαρκώς από τη θερμότητα.
2.Δεξαμενή καυσίμου
Η εγκατάσταση της δεξαμενής πρέπει να πληροί επιπλέον τις παρακάτω προδιαγραφές:
2.1. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να είναι μόνιμα τοποθετημένη στο όχημα, αλλά όχι στο διαμέρισμα του κινητήρα.
2.2. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να τοποθετείται στην κατάλληλη θέση, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της δεξαμενής.
2.3. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να τοποθετείται κατά τρόπο ώστε να αποτρέπεται η επαφή μετάλλου με μέταλλο, πλην των σημείων μόνιμης στερέωσης της δεξαμενής.
2.4. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να στερεώνεται στο μηχανοκίνητο όχημα μέσω σημείων μόνιμης στερέωσης ή μέσω πλαισίου και ιμάντων.
2.5. Σε οχήματα έτοιμα να τεθούν σε κυκλοφορία, η δεξαμενή καυσίμου δεν πρέπει να απέχει από την επιφάνεια του οδοστρώματος λιγότερο από 200 mm.
Στην περίπτωση που δεξαμενή είναι επαρκώς προστατευμένη στο εμπρόσθιο μέρος της και στις πλευρές της και εάν κανένα μέρος της δεξαμενής δεν βρίσκεται χαμηλότερα από το προστατευτικό της, δεν απαιτείται η πλήρωση της προϋπόθεσης του προηγούμενου εδαφίου.
2.6. Οι δεξαμενές καυσίμου πρέπει να τοποθετούνται και να στερεώνονται κατά τρόπο ώστε να απορροφώνται οι επιταχύνσεις (χωρίς βλάβη) όταν οι δεξαμενές είναι γεμάτες:
2.6.1 Για οχήματα των κατηγοριών M1 και N1:
α) 20 g προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
β) 8 g οριζοντίως, κάθετα προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
2.6.2 Για οχήματα των κατηγοριών M2 και N2:
α) 10 g προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
β) 5 g οριζοντίως, κάθετα προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
2.6.3. Για οχήματα των κατηγοριών M3 και N3:
α) 6,6 g προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
β) 5 g οριζοντίως, κάθετα προς την κατεύθυνση της πορείας του οχήματος
2.7. Οι ανωτέρω απαιτήσεις του Κανονισμού αρ. 67 σειρά τροποποιήσεων 01 της ΟΕΕ/ΗΕ, σχετικά με τη στερέωση των δεξαμενών LPG θεωρείται ότι πληρούνται εάν η δεξαμενή στερεώνεται γερά στο μηχανοκίνητο όχημα με τουλάχιστον:
2.7.1. δύο ιμάντες ανά δεξαμενή,
2.7.2. τέσσερα μπουλόνια και
2.7.3. κατάλληλες ροδέλες ή ελάσματα εάν τα τοιχώματα στο σημείο εκείνο είναι μονού πάχους.»
Πιέστε εδώ για να διαβάσετε ολόκληρη την Υπουργική Απόφαση για τους ελέγχους των συστημάτων Υγραεριοκίνησης από τα ΚΤΕΟ.
