Το σύστημα μεταφορών της Ιρλανδίας εξαρτάται υπερβολικά από το αυτοκίνητο, εμποδίζοντας την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων μείωσης των εκπομπών CO2, αναφέρει έκθεση του ΟΟΣΑ.
Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, διαπιστώνει ότι οι υπάρχουσες συνήθειες της Ιρλανδίας στις μεταφορές εμποδίζουν τη χώρα να επιτύχει τον στόχο της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 51% των επιπέδων του 2018 έως το 2030, για τον οποίο θα χρειαστεί μείωση κατά 50% από τον τομέα των μεταφορών.
«Με τρεις στους τέσσερις πολίτες (κατά μέσο όρο) να επιλέγουν το αυτοκίνητο σε καθημερινή βάση», αναφέρει η έκθεση, «τα σημερινά πρότυπα κινητικότητας στην Ιρλανδία είναι ασύμβατα με τους στόχους της χώρας για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου».
Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η επικέντρωση στη βελτίωση των ιδιωτικών οχημάτων, για παράδειγμα μέσω της ηλεκτροκίνησης, είναι απίθανο να επιφέρει την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων της κυβέρνησης.
Διαπιστώνει επίσης ότι οι ήδη εφαρμοζόμενες ή σχεδιαζόμενες πολιτικές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προβλέπεται να επιφέρουν τις υψηλότερες μειώσεις εκπομπών, θα είναι ανεπαρκείς όταν πρόκειται να μετασχηματιστεί το σύστημα της χώρας που εξαρτάται από το αυτοκίνητο.
Οι πολιτικές που θα μπορούσαν να κάνουν τα περισσότερα για να ωθήσουν την αλλαγή, επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, είναι η κατανομή του οδικού χώρου, η ενσωμάτωση των κοινών υπηρεσιών κατά παραγγελία και οι ενισχυμένες στρατηγικές επικοινωνίας για την αντιμετώπιση της νοοτροπίας που επικεντρώνεται στο αυτοκίνητο.
Γενικότερα, συνιστά η έκθεση, ο στόχος του συστήματος μεταφορών θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί ώστε να δοθεί προτεραιότητα στη βιώσιμη προσβασιμότητα και να σπάσει η γνωστική σύνδεση που εξισώνει την αύξηση της κινητικότητας με τη μεγαλύτερη ευημερία.
Ο Ίμον Ράιαν, υπουργός Μεταφορών της Ιρλανδίας, χαιρέτισε τα ευρήματα, λέγοντας ότι «η κλίμακα της πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε για την απεξάρτηση από τον άνθρακα στις μεταφορές, όπως επισημαίνεται στην παρούσα έκθεση, δεν θα είναι εύκολη και θα απαιτήσει ένα πραγματικά μετασχηματιστικό επίπεδο αλλαγής συμπεριφοράς και συστημάτων σε βάθος ετών. Η προοπτική αυτής της έκθεσης είναι ορθά εστιασμένη στην πραγματοποίηση αλλαγών τώρα που θα προσφέρουν ένα καθαρό μηδενικό μέλλον για τις μεταφορές έως το 2050. Η πιο μακροπρόθεσμη εστίαση θα πρέπει να είναι στη μείωση της ζήτησης και στις συστημικές αλλαγές που αντιμετωπίζουν την εξάρτηση από το αυτοκίνητο».
