Ο Max Verstappen κέρδισε την 3η συνεχή χρονιά στο Grand Prix της Ολλανδίας, ισοφαρίζοντας ταυτόχρονα το ρεκόρ εννέα συνεχόμενων νικών σε μια σεζόν, που είχε προηγουμένως σημείωσε ο Sebastian Vettel το 2013, επίσης στο τιμόνι μιας Red Bull. Αυτή ήταν η 46η νίκη του Verstappen στην καριέρα του, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό παρουσιών του στο βάθρο σε 90.
Θεαματικός αγώνας
«Ήταν ένας πολύ θεαματικός αγώνας, με αρκετές μεταβολές στον καιρό που έκαναν τη ζωή δύσκολη για τις ομάδες όταν επρόκειτο να αποφασίσουν τι ελαστικό θα χρησιμοποιήσουν και πόσο θα άντεχε. Από καθαρά τεχνικής άποψης, εκτός από την πολύχρωμη εικόνα χρήσης και των πέντε διαθέσιμων ελαστικών, αξίζει να επισημανθούν δύο πτυχές. Όπως αναμενόταν κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες ευνόησαν τη χρήση των μαλακών ελαστικών, σαφώς ταχύτερου ελαστικού στο στεγνό, αλλά ταιριαστού ακόμη και σε βρεγμένες συνθήκες, όπως έδειξαν οι οδηγοί που επέλεξαν να μην αλλάξουν ελαστικά στους πρώτους γύρους όταν άρχισε να βρέχει. H γόμα που επηρεάστηκε περισσότερο η απόδοσή της, ήταν η σκληρή. Η παρατεταμένη χρήση της σκληρής γόμας από τον Russell, ο οποίος πιθανότατα θα έφτανε ως την καρό σημαία με το ίδιο σετ, αν δεν είχε επιστρέψει η βροχή, έδειξε ότι αυτό το ελαστικό δεν ήταν εντελώς ακατάλληλο για τις συνθήκες. Το δεύτερο σημείο που πρέπει να σταθούμε αφορά στο ενδιάμεσο ελαστικό, το οποίο για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ανταγωνιστικό είτε με λίγο είτε με πολύ νερό στην πίστα. Τέλος, υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι που θέλω να συγχαρώ: ο Max Verstappen για την ένατη συνεχόμενη νίκη του, οι θεατές στο Ζάντφορτ που έδωσαν για ακόμη μια φορά εκπληκτικό σόου στις κερκίδες – ο ενθουσιασμός τους τόσο μεταδοτικός παρά την κακοκαιρία – ο Fernando Alonso που βρέθηκε ξανά στο βάθρο, όπως έκανε τακτικά στο ξεκίνημα της σεζόν, κάποια στιγμή έφτασε να διεκδικεί τη νίκη, και τον Pierre Gasly που πέτυχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα» είπε ο Mario Isola, αγωνιστικός διευθυντής Pirelli.
Ο αγώνας στην πίστα
Η βροχή ήταν καθοριστικός παράγοντας στην έκβαση του αγώνα. Όλοι ξεκίνησαν με σλικ ελαστικά, ο Hamilton με τη μεσαία γόμα, όλοι οι άλλοι με τη μαλακή γόμα. Αλλά στον πρώτο γύρο ξεκίνησε η βροχή, αναγκάζοντας σχεδόν όλους τους οδηγούς να μπουν στα πιτ για ενδιάμεσα ελαστικά. Ωστόσο, ορισμένοι τολμηροί οδηγοί όπως το δίδυμο της Williams, ο Hulkenberg, ο Bottas και ο Piastri – επέλεξαν να μην αλλάξουν λάστιχα – εκτιμώντας ότι η βροχή δεν θα κρατήσει πολύ. Πράγματι, μετά από περίπου δέκα γύρους, η πίστα ήταν και πάλι κατάλληλη για σλικ ελαστικά. Σε διάστημα 2 γύρων όλοι μπήκαν εκ νέου στα πιτ. Σ’ αυτή τη πολύ χαμηλή θερμοκρασία οδοστρώματος, η μαλακή γόμα ήταν σαφώς η καλύτερη επιλογή και χρησιμοποιήθηκε όσο το δυνατόν περισσότερο: ο Tsunoda έκανε 50 γύρους με ένα σετ και ο Albon 44 γύρους. Μόνο ένας οδηγός, ο Russell, επέλεξε τη σκληρή γόμα, καθώς ήταν τελευταίος μετά το αυτοκίνητο ασφαλείας που εμφανίστηκε στην έξοδο του Sargeant. Ο οδηγός της Mercedes πιθανότατα θα είχε τελειώσει τον αγώνα σε αυτό το σετ C1, αν λίγο πριν το φινάλε η βροχή δεν ξανάρχιζε πιο έντονα, απ’ ότι στην αρχή του αγώνα. Για άλλη μια φορά, όλοι οι οδηγοί άρχισαν να μπαίνουν στα πιτ. Ορισμένοι επέλεξαν βρόχινα ελαστικά, ο Ocon ήταν ο πρώτος που το έκανε και ακολούθησαν οι δύο οδηγοί της Red Bull. Ο αγώνας διακόπηκε με κόκκινη σημαία μετά την έξοδο του Zhou, οπότε το ερώτημα για το πώς θα απέδιδαν αυτά τα ελαστικά, σε τέτοιες συνθήκες, έμεινε αναπάντητο. Στους τελευταίους γύρους μετά την επανεκκίνηση, τα ενδιάμεσα ελαστικά ήταν η ενδεδειγμένη επιλογή, ακόμη και με πολύ νερό, σε μια πίστα όπου η θερμοκρασία οδοστρώματος ήταν μόλις 20°C.
