Όπως φαίνεται κι από το παρουσιαστικό της, η W800 δεν προσπαθεί να σας πείσει ότι είναι μια σπορ μοτοσυκλέτα. Τουναντίον, «φωνάζει» από μακριά πως ανήκει στην παλιά σχολή των κλασικών διτρόχων, με τους δικύλινδρους, αερόψυκτους κινητήρες που έγιναν πολύ δημοφιλείς στην Ευρώπη τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Οπτικά μοιάζει πολύ όχι μόνον με την Triumph Bonneville, αλλά και με παλαιότερα μοντέλα της Kawasaki από εκείνη την εποχή, όπως η W1 καθώς και με τη σύγχρονη W650. Η τελευταία, ήταν η πρώτη προσπάθεια της Kawasaki να αναβιώσει το ρετρό στυλ με ένα σύγχρονο μοντέλο της. Παρουσιάστηκε το 1989 κι έμεινε στην παραγωγή ως το 2008. Αν και στην ελληνική αγορά η W650 δεν γνώρισε και μεγάλη επιτυχία, προφανώς διεθνώς τα πήγε πολύ καλύτερα. Έτσι οι Ιάπωνες αποφάσισαν να συνεχίσουν με την… «ρετρό συνταγή» βελτιώνοντας, την, μάλιστα, στα σημεία. Ο δικύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος κινητήρας της έχει αυξημένο κυλινδρισμό στα 773 κ.εκ., ενώ η τροφοδοσία του γίνεται πλέον με ηλεκτρονικό ψεκασμό. Η κίνηση των δύο επικεφαλής εκκεντροφόρων γίνεται με άξονα οποίος είναι τοποθετημένος εξωτερικά και προσδίδει στον κινητήρα χαρακτηριστική εμφάνιση.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ολόκληρη η μοτοσυκλέτα θυμίζει μικρό έργο τέχνης, αφού το συνολικό της φινίρισμα είναι υψηλού επιπέδου. Σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζεται σήμερα, τα χρωμιωμένα εξαρτήματα της W800 είναι μεταλλικά (και όχι πλαστικά). Γενικώς, η χρήση πλαστικών εξαρτημάτων έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στα εμφανή σημεία της μοτοσυκλέτας. Εκτός από τα φτερά εμπρός και πίσω, μεταλλικά είναι επίσης το ρεζερβουάρ καυσίμου, τα πλαϊνά καπάκια κάτω από τη σέλλα, τα καλύμματα των μπεκ ψεκασμού, ακόμα και οι διακόπτες στο τιμόνι!
Το σύστημα πέδησης περιλαμβάνει ένα μονό δισκόφρενο 300 χλστ. μπροστά και ένα ταμπούρο πίσω. Το τελευταίο μπορεί να φαίνεται πολύ αναχρονιστικό, αλλά στην πράξη λειτουργεί πολύ ικανοποιητικά και τελικώς δεν χαλάει το χαρακτήρα του συνόλου. Άλλωστε, δεν πρόκειται για σπορ μοτοσυκλέτα και σε κάθε περίπτωση φρενάρει παραπάνω από αξιοπρεπώς. Η σέλα είναι ευμεγέθης και σχετικώς άνετη, το ύψος της είναι 80 εκ. από το έδαφος και θα ταιριάξει στους περισσότερους αναβάτες με ύψος από 1,70 έως 1,90 μ..
Ο δικύλινδρος, αερόψυκτος κινητήρας δεν υπόσχεται να βάλει φωτιά στο δρόμο, αλλά οι σχεδόν 50 ίπποι που αποδίδει επαρκούν με το παραπάνω για να προσδίδουν αρκετή σβελτάδα στην W800. Το βάρος της μόλις που ξεπερνάει τα 200 κιλά και οι επιδόσεις της κρίνονται επαρκείς για το χαρακτήρα της –ο οποίος είναι σαφώς προσανατολισμένος προς την απόλαυση της διαδρομής από τον αναβάτη, παρά προς τις απόλυτες επιδόσεις. Τα ελαστικά μαξιλαράκια για τους μηρούς του αναβάτη που βρίσκονται εκατέρωθεν του ρεζερβουάρ ενισχύουν το ρετρό χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ είναι 14 λίτρα, αλλά με δεδομένη τη σχετικά χαμηλή κατανάλωση του κινητήρα (περίπου 5,5 λίτρα/100 χλμ.) επαρκούν για να εξασφαλίσουν μια ικανοποιητική αυτονομία (μεγαλύτερη από 230 χλμ.) στην W800.
Συνολικά, πρόκειται για μια μοτοσυκλέτα πολύ φιλική στον χρήστη. Διαθέτει εμφάνιση που θα παραμείνει κλασσική κυρίως χάρη στην ελαχιστοποίηση των πλαστικών εξαρτημάτων και στην αντικατάστασή τους με μεταλλικά. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της απτής ποιότητας που αποπνέει συνολικά η μοτοσυκλέτα.
