Το κόκκινο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα μοντέλα της Alfa Romeo. Από τους αγώνες μέχρι και τα αυτοκίνητα παραγωγής, η χαρακτηριστική βαφή τονίζει το δυναμικό χαρακτήρα των μοντέλων της μάρκας. Και όμως, στα 112 χρόνια ιστορίας της Alfa Romeo, υπήρξαν μοντέλα που απαρνήθηκαν το κόκκινο χρώμα και παρόλα αυτά κατάφεραν να εντυπωσιάσουν και να γράψουν τη δική τους σελίδα στον ένδοξη πορεία της μάρκας.
Η Alfa Romeo και τα μοντέλα της αναμφίβολα αποτελούν μερικές από τις πιο αναγνωρίσιμες κατασκευές στο χώρο του αυτοκινήτου. Η χαρακτηριστική σχεδίαση σε συνδυασμό με το κόκκινο χρώμα συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που είναι δύσκολο να το μπερδέψει κανείς με οτιδήποτε άλλο. Παράλληλα για πολλούς κάθε άλλο χρώμα θεωρείται σχεδόν αιρετικό. Και όμως μια σειρά μοντέλων της Alfa Romeo απέδειξαν ότι η γοητεία της μάρκας μπορείς να αναδειχθεί και με διαφορετικές επιλογές από την χρωματική παλέτα.
24HP (1910) – Μπλε
Μπορεί στην πορεία να καθιερώθηκε ως το αγαπημένο της χρώμα, όμως το κόκκινο δεν ήταν η πρώτη επιλογή της μάρκας. Στις 24 Ιουνίου του 1910, την ίδρυση της Anonima Lombarda Fabbrica Automobili (A.L.F.A.) σηματοδότησε το πρώτο της μοντέλο με την ονομασία 24HP. Για την ακρίβεια η 24HP κατασκευάστηκε πριν καν την επίσημη ίδρυση της μάρκας. Ήταν ένα αρκετά καινοτόμο αυτοκίνητο για την εποχή του, premium και πολύ γρήγορο, αφού μπορούσε να ξεπεράσει τα 100χλμ./ώρα. Η πρώτη A.L.F.A. ήταν μια πραγματική Alfa Romeo. Κομψή, σπορ, τεχνολογικά προηγμένη γεμάτη γοητεία και χαρίσματα. Όχι όμως κόκκινη, αφού προτιμήθηκε μια πιο αριστοκρατική μπλε απόχρωση.
1900 (1950) – Ασημί
Ήδη με τις πρώτες επιτυχίες της μάρκας στους αγώνες που ήρθαν σχεδόν αμέσως μετά την ίδρυση της, το κόκκινο χρώμα είναι καθιερωθεί αποτελώντας και το εθνικό χρώμα της Ιταλίας στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η 4θυρη Alfa Romeo 1900 του Stata Puglia που παρουσιάστηκε το 1950 θα έφερνε μια σειρά αλλαγών μεταξύ των οποίων και η επιλογή ενός πιο ουδέτερου χρώματος. Η 1900 ήταν η πρώτη αριστεροτίμονη Alfa Romeο, η πρώτη με αυτοφερόμενο αμάξωμα και η πρώτη που ακολούθησε τη μαζική γραμμή παραγωγής. Εξαιρετικά φιλική για τον οδηγό ήταν ένα οικογενειακό αυτοκίνητο με DNA της Alfa Romeo, στο οποίο ταίριαζε εξαιρετικά το ασημί χρώμα. Βεβαίως οι σπορ εκδόσεις που βασίστηκαν στην 1900, με πιο διάσημη την φουτουριστική Disco Volante- δεν ξέφυγαν από την παράδοση του κόκκινου χρώματος.
Carabo (1968) – Πράσινο
Στην πραγματικότητα η Carabo δεν χρειαζόταν το ιδιαίτερο πράσινο χρώμα για να προκαλέσει. Δημιουργός της ήταν μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες στο χώρο του design, ο μόλις 30χρονος τότε, Marcello Gandini. Η Carabo βασιζόταν στα μηχανικά μέρη της 33 Stradale και είχε το ίδιο ύψος, κάπου όμως εκεί τελείωναν και οι ομοιότητες μεταξύ των δύο αριστουργημάτων. Στην Carabo οι καμπύλες εξαφανίστηκαν και κάθε τι ήταν απόλυτα ξεκάθαρο. Από τις ευθείες γραμμές των επιφανειών μέχρι τις πόρτες με άνοιγμα τύπου “scissor”. Το έντονο πράσινο μεταλλικό χρώμα με τις πορτοκαλί λεπτομέρειες ήταν εμπνευσμένο από το Carabus auratus, έναν σκαραβαίο που δάνεισε τους χρωματισμούς και το όνομα του στο πρωτότυπο.
Montreal (1970) – Πορτοκαλί
Το 1967 τα έθνη απ’ όλο τον κόσμο παρουσίασαν τα καλύτερα τεχνικά και επιστημονικά τους επιτεύγματα στη Διεθνή Έκθεση του Μόντρεαλ, με την Alfa Romeo να παρουσιάζει ένα φουτουριστικό μοντέλο και πάλι σχεδιασμένο από τον Gandini και με σαφή έμπνευση από το πρωτότυπο Carabo. Η αναγνώριση από το κοινό οδήγησε στην έκδοση παραγωγής, η οποία εκτός από το πράσινο χρώμα που είχε χρησιμοποιηθεί στο πρωτότυπο, ήταν διαθέσιμη εκτός των άλλων και με ένα εντυπωσιακό πορτοκαλί που της προσέδιδε έναν ακόμα πιο μοντέρνο χαρακτήρα. Η Montreal αποτέλεσε την αρχή για πιο τολμηρές χρωματικές επιλογές από τους σχεδιαστές της Alfa Romeo, οι οποίες δεν περιλάμβαναν απαραίτητα το κόκκινο.
156 (1998) – Περλέ Nuvola
Η έλευση της 156 στα τέλη της δεκαετίας του 1990 έφερε έναν αέρα ανανέωσης στη μάρκα και παράλληλα ένα κύμα ενθουσιασμό στο χώρο του αυτοκινήτου με ένα μοντέλο που αποτελούσε μοναδικό μίγμα δύναμης, πρωτοπορίας και κλασσικού στιλ. To χρώμα με το οποίο λανσαρίστηκε το νέο μοντέλο ήταν μια ιδιαίτερη περλέ μπλε-ασημί απόχρωση με την ονομασία Nuvola (σύννεφο). H βαφή και το όνομα αυτής είχαν ήδη εντυπωσιάσει μερικούς μήνες πριν με το ομώνυμο εντυπωσιακό πρωτότυπο, το οποίο αποτελούσε την προαναγγελία για πολλές από τις στιλιστικές αναφορές που θα σύστηνε επίσημα στο κοινό η 156.
Giulia και Stelvio (2021) – Κίτρινο/Χρυσό
Τη δεκαετία του 1960 η Alfa Romeo GT 1300 αποτελούσε μια από τις πλέον όμορφες παρουσίες στους δρόμους της Ευρώπης. Το ιδιαίτερο κίτρινο-χρυσό χρώμα με το οποίο ήταν διαθέσιμη έδωσε την έμπνευση για τη συλλεκτική σειρά GT Junior, των Giulia και Stelvio. Το χαρακτηριστικό χρώμα Lipari Ochre αποτελεί την πιο ιδιαίτερη απόχρωση που έχουμε δει -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- στα δύο μοντέλα που ξεχώριζαν και χάρη σε μια σειρά μοναδικών στιλιστικών χαρακτηριστικών στο αμάξωμα και στην καμπίνα. Βέβαια, για τους πιο παραδοσιακούς, την ίδια περίοδο τα δύο μοντέλα ήταν διαθέσιμα και στην -επίσης- ειδική έκδοση “6C Villa d’Este”, που χαρακτήριζε το έντονο βαθύ κόκκινο χρώμα.
Tonale (2022) – Montreal Green
Η παρουσίαση της Tonale σηματοδοτεί από πολλές πλευρές μια μεγάλη αλλαγή για τη μάρκα. Είναι το πρώτο C-SUV στην ιστορία της, το πρώτο της εξηλεκτρισμένο μοντέλο, αλλά και το πρώτο που εφαρμόζει μια σειρά καινοτόμων τεχνολογικών εφαρμογών, όπως το ψηφιακό πιστοποιητικό NFT. Σύμφωνα με τον lead exterior designer της Tonale, κ. Αλέξανδρο Λιώκη, το χρώμα Montreal Green αναδεικνύει ιδανικά τις φόρμες και τις αναλογίες του αυτοκινήτου. Σίγουρα η πιο ξεχωριστή χρωματική επιλογή στη γκάμα του μοντέλου, αν και όπως αναφέρει ο κ. Λιώκης «μια Alfa Romeo πρέπει πάντα να είναι διαθέσιμη και σε κόκκινο χρώμα», όπως άλλωστε είναι και η Tonale με το Rosso Alfa.
