Κοινωνικά δίκαιη πράσινη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση με προσιτό κόστος μετακινήσεων για τους πολίτες και τις επαγγελματικές ομάδες του κλάδου των μεταφορών, ζήτησε η Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Έλενα Κουντουρά στην παρέμβασή της στην συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον επικείμενο ευρωπαϊκό κανονισμό υποδομών εναλλακτικών καυσίμων ΑFIR.
Τα απαιτούμενα έργα υποδομών στις μεταφορές πρέπει να υποστηριχθούν με επαρκή ευρωπαϊκή και εθνική χρηματοδότηση, επισήμανε η Έλενα Κουντουρά.
Ιδιαίτερα τόνισε την ανάγκη να εξασφαλιστεί η επάρκεια του αριθμού σταθμών φόρτισης οχημάτων, ως προϋπόθεση για να πετύχει η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση και να επιτευχθούν οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Η πρόσβαση σε σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων θα πρέπει να είναι επαρκής στον αστικό ιστό, σε οδικά δίκτυα και δρόμους, σε πολυσύχναστα σημεία όπως τα σούπερ-μάρκετ και τα εμπορικά κέντρα, στα σημεία στάθμευσης των χώρων εργασίας, ενώ και για τη διευκόλυνση του επαγγελματικού κλάδου των ταξί, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η διαθεσιμότητα θέσεων φόρτισης στα σημεία αναμονής και επιβίβασης επιβατών.
Η Έλενα Κουντουρά, συντονίστρια της LEFT στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού TRAN, συμμετείχε ως σκιώδης εισηγήτρια στη διαμόρφωση από την Επιτροπή TRAN της έκθεσης ΑFIR για τον νέο ευρωπαϊκό κανονισμό, που ψηφίστηκε από την Ολομέλεια.
Η παρέμβαση της Έλενας Κουντουρά στην Ολομέλεια: «Η Πράσινη Συμφωνία προβλέπει μείωση τουλάχιστον κατά 90% των εκπομπών μέχρι το 2050 για τον τομέα μεταφορών. Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση και τη βιωσιμότητα έχει πολλαπλά οφέλη, για το κλίμα, το περιβάλλον αλλά και για την υγεία των ανθρώπων.
Βασική λοιπόν προϋπόθεση για τη μείωση αυτή, και για να συνεχίσουν οι πολίτες να μετακινούνται απρόσκοπτα, είναι η διαθεσιμότητα σταθμών φόρτισης εκεί που χρειάζονται στην καθημερινότητά τους: Στους δημόσιους δρόμους σε επαγγελματικούς χώρους, σουπερμάρκετ και εμπορικά κέντρα. Σημασία επίσης έχει να διαθέτουν πρόσβαση σε θέσεις φόρτισης και τα ταξί εκεί που περιμένουν για επιβάτες.
Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι για να πετύχει η πράσινη μετάβαση πρέπει να είναι δίκαιη: Να δοθεί επαρκής ευρωπαϊκή και εθνική χρηματοδότηση για τις υποδομές, τα οχήματα να έχουν προσιτό κόστος και πάνω απ’ όλα να μην ξεχνάμε ότι ο βασικός πυλώνας της μετάβασης θα είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τα οποία, δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν λαμβάνεται η προσοχή που τους αρμόζει.»
