Όταν το Opel Astra F γιόρτασε την παγκόσμια πρεμιέρα του το 1991, ήταν μία εποχή μεγάλων αλλαγών. Το Σιδηρούν Παραπέτασμα που χώριζε την Ευρώπη, είχε πάψει πρόσφατα να υφίσταται και ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει. Λόγω περιστατικών όπως η πετρελαιοκηλίδα του Exxon Valdez, ο κόσμος είχε αρχίσει να αποκτά όλο και μεγαλύτερη επίγνωση της επίδρασης της ανθρωπότητας στο περιβάλλον. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων έπρεπε να εξισορροπήσουν την ανάγκη για χαμηλότερες εκπομπές ρύπων με την αυξανόμενη ζήτηση για υψηλότερη άνεση.
Η έβδομη γενιά του συμπαγούς μοντέλου της Opel ενσάρκωνε αυτό το πνεύμα της αλλαγής. Απέκτησε όχι μόνο ένα νέο όνομα – Astra, όπως το βρετανικό αντίστοιχο μοντέλο της Vauxhall – αλλά και πληθώρα νέων συστημάτων ασφαλείας. Συγκριτικά με τον προκάτοχό του, το Astra F διέθετε πολύ περισσότερο χώρο στο εσωτερικό, έχοντας παρόμοιο αποτύπωμα εξωτερικών διαστάσεων. Επίσης, έδινε μεγάλη έμφαση στην περιβαλλοντική συμβατότητα, με το υψηλό του επίπεδο ανακυκλωσιμότητας να κάνει ένα σημαντικό βήμα προς το κλείσιμο του κύκλου των πρώτων υλών, κυρίως των συνθετικών. Οι αγοραστές αυτοκινήτων εντυπωσιάστηκαν τρομερά από αυτές τις αρετές. Με την Opel να κατασκευάζει περίπου 4,13 εκατομμύρια μονάδες το διάστημα μεταξύ 1991 και 1997, το Astra F είναι Νο. 1 σε πωλήσεις για τη μάρκα μέχρι σήμερα.
Η γκάμα του Astra F ικανοποιούσε όλες τις επιθυμίες. Οι πελάτες μπορούσαν να επιλέξουν από πέντε βενζινοκινητήρες και έναν diesel, οι τετρακύλινδρες μονάδες διέθεταν όλες προηγμένο σύστημα μετεπεξεργασίας καυσαερίων. Ενώ οι βενζινοκινητήρες 1.4, 1.6, 1.8 και 2.0 L είναι εφοδιασμένοι με τριοδικό καταλυτικό μετατροπέα, ο 1.7L διέθετε ένα νέο, οξειδωτικό καταλύτη.
Οι πρώτες εκδόσεις που παραδόθηκαν στα καταστήματα διανομέων τον Οκτώβριο του 1991 ήταν το πεντάθυρο hatchback, το πεντάθυρο station wagon και το σπορ Astra GSi. Τα οχήματα αυτά καταχωρήθηκαν φέτος ως ιστορικά αυτοκίνητα. Διαθέσιμο αποκλειστικά σε τρίθυρο “hot-hatch”, το κορυφαίο της γκάμας GSi προσφερόταν με δίλιτρους κινητήρες 85 kW (115 hp) ή 110 kW (150 hp), ο δεύτερος με 16 βαλβίδες και δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους. Το τετράθυρο notchback έφτασε την άνοιξη του 1992, και μετά από ένα χρόνο ακολούθησε το Astra cabrio, δημιουργία του Ιταλού καροσερίστα Bertone.
Ασφάλεια, εσωτερικός χώρος και περιβαλλοντική συμβατότητα
Το υψηλό πρότυπο του πακέτου ασφαλείας του Astra F σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προόδου στη συμπαγή κατηγορία. Το Opel Safety System περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, δύο ατσάλινες μπάρες στις πόρτες για προστασία από πλευρική σύγκρουση, πλαίσια αντιβύθισης ενσωματωμένα στα καθίσματα και προεντατήρες εμπρός ζωνών ασφαλείας που απέτρεπαν την προς τα εμπρός κίνηση του σώματος του επιβάτη σε περίπτωση σφοδρής εμπρόσθιας σύγκρουσης. Η παθητική ασφάλεια αυξήθηκε περαιτέρω το 1994, όταν η Opel κατέστησε στάνταρ εξοπλισμό τους “full-size” αερόσακους για τον οδηγό και το συνοδηγό.
Η έκφραση “Full size” χρησιμοποιείται επίσης στο χώρο επιβατών του νέου μοντέλου. Συγκριτικά με το Kadett E, οι μηχανικοί της Opel χάρισαν στο Astra F πολύ περισσότερο εσωτερικό χώρο, για παράδειγμα, τοποθετώντας το παρμπρίζ 74 mm πιο μπροστά και αυξάνοντας το χώρο για το κεφάλι και τα γόνατα μέχρι 50 mm. Παρά την πρωτοφανή ευρυχωρία, το Astra F διατήρησε την υψηλή αεροδυναμική του απόδοση, τυπικό χαρακτηριστικό όλων των Opel, με συντελεστή οπισθέλκουσας μόλις 0,30 cD.
Όμως εκτός από τα υψηλά επίπεδα ασφάλειας και ευρυχωρίας, η περιβαλλοντική συμβατότητα ήταν στη καρδιά του Astra F. Μεγάλο μέρος του ταμπλό, ο διάκοσμος εσωτερικού, τα καθίσματα και η κεντρική κονσόλα κατασκευάζονταν από πολυπροπυλένιο, για το οποίο η Opel είχε αναπτύξει μία καινοτόμα, φιλική προς το περιβάλλον διαδικασία ανακύκλωσης. Άλλα στοιχεία όπως οι βάσεις προφυλακτήρα και οι επενδύσεις θόλων τροχών, ήταν ήδη κατασκευασμένα από ανακυκλωμένο υλικό.
Η ασφάλεια και το περιβάλλον δεν ήταν οι μοναδικοί τομείς καινοτομίας στο Astra F. Η οθόνη πολλαπλών πληροφοριών – “Multi-Info Display” – στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας ήταν παγκόσμια πρωτιά, συγκεντρώνοντας όλες τις ενδείξεις για το ηχοσύστημα, τον υπολογιστή ταξιδιού και το check control στο οπτικό πεδίο του οδηγού. Το νέο μοντέλο ήταν επίσης το πρώτο στη συμπαγή κατηγορία με “Clean Air System” που προστάτευε τους επιβάτες από τη γύρη, τη σκόνη και τα μικροσωματίδια, ενώ το GSi 16V ήταν το πρώτο αυτοκίνητο με ηλεκτρονικό έλεγχο πρόσφυσης στην κατηγορία του Astra.
Το Astra F ως τεχνολογική πλατφόρμα
Το Astra F χρησιμοποιήθηκε επίσης ως πλατφόρμα καινοτομίας για εναλλακτικά συστήματα. Το πλήρως ηλεκτρικό “Astra Impuls III” έδειξε την αποτελεσματικότητά του κατά τη διάρκεια δοκιμής μεγάλης κλίμακας στο νησί της Βαλτικής Θάλασσας Rügen. Δέκα πρωτότυπα κάλυψαν συνολική απόσταση 350.000 km το διάστημα μεταξύ 1993 και 1997. Πέντε οχήματα ήταν εφοδιασμένα με μία μπαταρία νικελίου-καδμίου 45 kW, και τα υπόλοιπα πέντε με μπαταρία νατρίου/νικελίου-χλωρίου 42 kW. Το Astra Impuls III είχε τελική ταχύτητα 120 km/h και μέγιστη αυτονομία 160 km. Η Opel επέκτεινε την έρευνά της στα εναλλακτικά καύσιμα το 1996 με μία περιορισμένη παρτίδα οχημάτων Astra station wagon που λειτουργούσαν με φιλικό προς το περιβάλλον, συμπιεσμένο φυσικό αέριο (CNG). Επιλεγμένες εταιρείες κοινής ωφέλειας, τοπικές αρχές και διαχειριστές στόλων δοκίμασαν τα 500 αυτοκίνητα με χρήση καυσίμου CNG σε καθημερινές συνθήκες.
Το Astra F είναι το Opel με τις περισσότερες πωλήσεις της μάρκας μέχρι τώρα. Νέα συστήματα ασφαλείας, ευρυχωρία εσωτερικού και περιβαλλοντική συμβατότητα ήταν τρία σημεία κλειδιά. Το μοντέλο έδωσε λύση σε θέματα τα οποία ήταν σημαντικά για τους καταναλωτές στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έφερε πολλές καινοτομίες στην κατηγορία του. Η έβδομη γενιά του συμπαγούς μοντέλου της Opel (και η πρώτη με την ονομασία “Astra”) ήταν πραγματικός εκφραστής του πνεύματος της εποχής του.
