Την εκτίμηση ότι τα αυτόνομα οχήματα θα αλλάξουν τη ζωή μας περισσότερο από ό,τι το ‘Ιντερνετ και ότι θα έχουν ισχυρή επιρροή στην καθημερινότητά μας τα επόμενα 15 χρόνια, εκφράζει, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Νίκος Χρυσός, διευθυντής Καινοτομίας της Cisco για τις αγορές της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Ρωσίας. Μάλιστα, δεν αποκλείει ακόμη και την κατάργηση της ιδιοκτησίας αυτοκινήτου.
Όπως λέει, πιστεύει πως υπάρχουν σήμερα “μερικά μεγάλα λάθη” στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεται το θέμα των autonomous vehicles (AV), ενώ διατυπώνει την εκτίμηση ότι τα ιδιόκτητα αυτόνομα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό πιθανότατα είναι ένα μεταβατικό στάδιο, πριν από το επόμενο μεγάλο βήμα.
-Τα αυτόνομα αυτοκίνητα εξελίσσονται κι αυτά σταδιακά σε πραγματικότητα. Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η ανάπτυξή τους στα επόμενα χρόνια; Πότε αναμένετε ότι θα αρχίσουμε να βλέπουμε περισσότερα από αυτά στους δρόμους;
-Κατά τη γνώμη μου, θα έχουν την πιο δραματική επιρροή στα επόμενα 15 χρόνια… Πιστεύω ότι θα αλλάξουν τις πόλεις, τη ζωή μας, περισσότερο από ό,τι το Ιντερνετ ή οτιδήποτε άλλο μέχρι τώρα.
Πιστεύω επίσης ότι υπάρχουν μερικά μεγάλα λάθη, που βλέπω αυτή τη στιγμή στα αυτόνομα οχήματα.
Πιστεύω ότι ο τρόπος με τον οποίο κοιτάζουμε τα αυτόνομα αυτοκίνητα τώρα, δηλαδή απλά να αφαιρέσουμε τον οδηγό από το αυτοκίνητο, δεν θα γίνει ποτέ εφαρμόσιμος. Δεν θέλουμε να κάνουμε πάρα πολύ έξυπνα αυτοκίνητα, τα οποία δεν έχουν οδηγούς. Δεν θέλουμε να τα αφήσουμε στους δρόμους και να συμπεριφέρονται όπως οι οδηγοί συμπεριφέρονται σήμερα, απλώς να το κάνουν χωρίς οδηγούς.
Όταν αφαιρούμε τον οδηγό από το αυτοκίνητο, το πρώτο ερώτημα είναι αυτό: ποιος είναι υπεύθυνος όταν το αυτοκίνητο θα τρακάρει; Ποιος φταίει; Η δεύτερη ερώτηση: θα αγοράσω ένα τέτοιο αυτοκίνητο; Θα αγοράζουμε ακόμη αυτοκίνητα, όταν τα αυτοκίνητα θα πηγαίνουν μόνα τους;
Θα σας πω πώς βλέπω εγώ τα αυτόνομα αυτοκίνητα: αντί για αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, τα βλέπω σαν αυτοκίνητα ασανσέρ στον δρόμο.
Ένα όχημα δηλαδή, που ανοίγει τις πόρτες, μπαίνεις μέσα και τις ξανανοίγει όταν θα φτάσεις. Σε ένα ξενοδοχείο σήμερα, όταν παίρνεις το ασανσέρ, δεν ζητάς το δικό σου ασανσέρ! Η έννοια σήμερα, του να έχεις ιδιοκτησία αυτής της συσκευής (του ασανσέρ) είναι ανήκουστη!
Αυτό που πιστεύω ότι αξίζει να σκεφτείτε είναι ότι όταν τα αυτοκίνητα είναι τελείως αυτόνομα, όταν είναι σαν ασανσέρ που πηγαίνουν από το ένα σημείο στο άλλο, δεν χρειαζόμαστε πάρκινγκ, δεν χρειαζόμαστε φανάρια, δεν χρειαζόμαστε φώτα στους δρόμους, δεν χρειαζόμαστε πινακίδες…
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι θα αλλάξει τελείως ο κόσμος στο μέλλον. To mobility of the future (κινητικότητα του μέλλοντος), όπως το βλέπουμε, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από οχήματα που είναι απλώς έξυπνα και οδηγούν μόνα τους.
Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα μεταβατικό στάδιο, το βήμα το επόμενο θα είναι πολύ μεγάλο. Δε πιστεύω ότι ποτέ, νομοθετικά ή στην πραγματικότητα, θα δούμε αυτόνομα αυτοκίνητα, αναμεμειγμένα με αυτοκίνητα που οδηγούν οδηγοί και με πεζούς στους ίδιους δρόμους.
Σκεφτείτε και αυτό: Όταν μιλάμε για αυτόνομα οχήματα, δεν λέμε ποτέ απλά AV (autonomous vehicles), λέμε CAV, δηλαδή connected autonomous vehicles (διασυνδεμένα αυτόνομα οχήματα). Κι εκεί είναι η σημασία.
Αν δώσουμε αυτονομία στο κάθε όχημα μόνο του να ταξιδεύει, θα καταλήξουμε ακριβώς στο ίδιο σύστημα που έχουμε σήμερα, απλώς χωρίς οδηγούς. Αν όμως ξαφνικά τα ενώσουμε όλα σε ένα σούπερ σύστημα- ασανσέρ, αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν να κινούνται με εκατοντάδες μίλια την ώρα, χωρίς ποτέ να κινδυνεύει το ένα να χτυπήσει το άλλο…
-Επειδή αναφέρατε νωρίτερα την ιδιοκτησία, βλέπετε τα αυτόνομα οχήματα απλά διασυνδεμένα ή κοινόχρηστα; Πιστεύετε ότι στο μέλλον μπορεί η ιδιοκτησία αυτοκινήτου να καταργηθεί;
-Αν και είμαι από αυτούς που απολαμβάνουν πραγματικά την οδήγηση και για εμένα η οδήγηση ήταν πάντα ευχαρίστηση, ναι, το πιστεύω.
Πιστεύω ότι θα δούμε τα πρώτα κέντρα πόλεων, που θα απαγορεύσουν την κίνηση σε άλλα οχήματα (πέραν των διασυνδεμένων αυτόνομων), στα επόμενα 10 με 30 χρόνια. ‘
Ηδη, το πρόγραμμα SMLL (Smart Mobility Living Lab) ξεκινά τον Φεβρουάριο στο κέντρο του Λονδίνου… Tα πάντα αλλάζουν…
