Με την τιμή της αμόλυβδης βενζίνης να κινείται πέριξ των 2 ευρώ ανά λίτρο, το diesel κίνησης κοντά στο 1,8 ευρώ το λίτρο πάρα πολλοί ιδιοκτήτες οχημάτων εξετάζουν σοβαρά τους εναλλακτικούς τρόπους οικονομικότερης μετακίνησης.
Ένα από τα καύσιμα που πραγματικά κινείται ακόμη κάτω από ψυχολογικό όριο του 1 ευρώ είναι το Υγραέριο κίνησης και η τοποθέτηση κάποιας συσκευής υγραερίου είναι σχετικά εύκολη και όχι και τόσο δαπανηρή σε σχέση με την αντίστοιχη που αφορά στο Φυσικό Αέριο.
Βέβαια υπάρχουν και τα καινούρια εργοστασιακά μοντέλα που κινούνται με δύο καύσιμα (βενζίνη και υγραέριο) καθώς διαθέτουν δεξαμενή βενζίνης αλλά και υγραερίου εκτοξεύοντας κυριολεκτικά την αυτονομία των μοντέλων τους. Ωστόσο οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις καινούριων αυτοκινήτων αποτελούν ένα μεγάλο μειονέκτημα αυτή τη στιγμή.
Παράλληλα η έλλειψη ρευστότητας σε πολύ μεγάλο ποσοστό των ελληνικών νοικοκυριών κάνει άκρως δελεαστική την τοποθέτηση ενός συστήματος υγραεριοκίνησης στο μεταχειρισμένο όχημά τους μάλλον ώστε να μειώσουν το κόστος χρήσης. Όμως και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς και στην συγκεκριμένη αγορά υπάρχουν επιτήδειοι που με δέλεαρ τις πολύ χαμηλές τιμές τοποθετούν συστήματα υγραεριοκίνησης αμφιβόλου ποιότητας που μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στον κινητήρα και εν τέλει η υγραεριοκίνηση να μην αποδειχθεί και τόσο φθηνή για όσους τα τοποθετήσουν…
Ο κ. Καλογρίτσας Κωνσταντίνος, μηχανολόγος μηχανικός και Πρόεδρος του Συνδέσμου Εναλλακτικών Καυσίμων Οχημάτων Ελλάδος (ΣΕΚΟΕ) αλλά και ο κ. Χατζηεμμανουήλ Μανώλης, γραμματέας του ΣΕΚΟΕ αναλύουν στο Newsauto.gr πόσο μειώνεται το κόστος χρήσης των οχημάτων με τα συστήματα υγραεριοκίνησης, τι να προσέχουν οι καταναλωτές και βέβαια πόσο αναβαθμισμένα και ασφαλή είναι τα νέα συστήματα που τοποθετούνται.
«Η αξιόπιστη μετατροπή γίνεται από εξειδικευμένους τεχνικούς και πιστοποιημένα από το κράτος συνεργεία. Η τοποθέτηση ενός συστήματος υγραεριοκίνησης υπόκειται στο κανονισμό R110 των Ηνωμένων Εθνών. Μόλις πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση υπάρχει ένα μικρό παράβολο που πληρώνεται στα ΚΤΕΟ, τα οποία έχουν την ευθύνη να πιστοποιούν ότι οι τεχνικοί ακολούθησαν τις οδηγίες τοποθέτησης του κανονισμού R110 και ότι όλα τα εξαρτήματα που τοποθετήθηκαν είναι πιστοποιημένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Η Υγραεριοκίνηση προκαλεί ζημίες στον κινητήρα;
Πολλά έχουν ακουστεί και άλλα τόσα έχουν γραφτεί για τα συστήματα υγραεριοκίνησης. Μάλιστα πάρα πολλοί έχουν ακούσει από κάποιο γνωστό τους κινητήρες που παρουσίασαν ζημία από την χρήση υγραερίου. Πόση δόση αλήθειας έχουν αυτά τα περιστατικά και τι πραγματικά συμβαίνει;
Ο κ. Καλογρίτσας επισημαίνει στο Newsauto.gr ότι: «Τα περιστατικά αυτά συμβαίνουν σε κινητήρες περίπου από το 2004 μέχρι το 2010, οι οποίοι έχουν μηχανικές, μη αυτορρυθμιζόμενες βαλβίδες εισαγωγής και εξαγωγής. Οι βαλβίδες αυτές ανοιγοκλείνουν για να μπαίνει το καύσιμο και ο αέρας στον κινητήρα και να βγαίνουν τα καυσαέρια. Όταν αυτές δεν ανοιγοκλείνουν σωστά, τότε ο κινητήρας αρχικά χάνει μέρος της απόδοσής του και αν δεν γίνει εγκαίρως ρύθμιση των βαλβίδων, στη συνέχεια θα πρέπει αυτές να αλλαχθούν με υψηλό κόστος.
Προσοχή με τα συστήματα υγραερίου που τοποθετούνται εν μία νυκτί!
Όταν το 2009-2010 ανέβηκαν και πάλι οι τιμές των υγρών καυσίμων, την ίδια περίοδο επετράπη η μετατροπή των οχημάτων σε υγραεριοκίνητα. Η ζήτηση ήταν τεράστια με τα ραντεβού να φθάνουν ακόμα και μετά από κάποιους μήνες. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που ξεκίνησε την ίδια εποχή, πολλοί έγιναν επιχειρηματίες με συνεργεία μετατροπής οχημάτων και τεχνικοί αερίων καυσίμων εν μια νυκτί.
Ο κ. Χατζηεμμανουήλ τονίζει στο Newsauto.gr ότι: «Δυστυχώς ο στόχος ήταν το εύκολο και γρήγορο κέρδος ίσως στη μόνη αγορά που γνώριζε ραγδαία άνοδο και όχι η βιωσιμότητα των επιχειρήσεών τους και ο σεβασμός της περιουσίας του καταναλωτή. Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε 4 χρόνια το προϊόν να υποβαθμιστεί στα μάτια του μέσου καταναλωτή και από τις 30.000 τοποθετήσεις ετησίως να φθάσουμε στα σημερινά επίπεδα των περίπου 15.000. Η αγορά συρρικνώθηκε και όλοι οι επιτήδειοι εξαφανίσθηκαν κυριολεκτικά από προσώπου γης αφήνοντας πίσω τους πολλούς δυσαρεστημένους πελάτες.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας δυσφήμισης της υγραεριοκίνησης είναι η μη αποδοχή αυτής της τεχνολογίας από μεγάλη μερίδα μηχανικών, οι οποίοι δεν έχουν επιμορφωθεί με κάποια σεμινάρια ακόμα και σήμερα που τα υγραεριοκίνητα οχήματα στην χώρα μας είναι πάνω από 200.000. Είναι λογικό και το βλέπουμε σε κάθε νέο γεγονός ή δεδομένο που έρχεται στην ζωή μας. Το πρώτο πράγμα που κάνει ο περισσότερος κόσμος είναι να το αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό κα αρνητισμό. Η χρήση υγραερίου κίνησης, δεν απαιτεί ιδιαίτερη συντήρηση στον εκάστοτε κινητήρα, παρά μόνο την προγραμματισμένη. Το μόνο επιπλέον υποχρεωτικό είναι η ρύθμιση των βαλβίδων του κινητήρα για μια σειρά αυτοκινήτων που έχουν κινητήρες με μηχανικές βαλβίδες και κυρίως της περιόδου 2004-2010.
Τέλος δεν πρέπει να υποτιμούμαι και τον παράγοντα καταλληλότητας του συστήματος υγραερίου. Κάθε κινητήρας έχει δικές του απαιτήσεις για να λειτουργήσει με σύστημα υγραεριοκίνησης. Τις περισσότερες φορές είναι ελάχιστες και απαιτούν μόνο την τακτική του συντήρηση του κινητήρα.»
Ποια είναι όμως η σωστή διαδικασία ελέγχου
Για την τοποθέτηση ενός συστήματος υγραεριοκίνησης σε ένα όχημα που έχει διανύσει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα πρέπει να πραγματοποιηθεί:
–Έλεγχος συμπίεσης κινητήρα
–Μέτρηση διακένων βαλβίδων (για μηχανικές βαλβίδες κάθε 40-50.000χλμ.)
–Έλεγχος συστήματος ανάφλεξης (μπουζί, μπουζοκαλώδια αν υπάρχουν, πολλαπλασιαστές, ή οποιαδήποτε άλλη τεχνολογικά ηλεκτρονική μονάδα ψεκασμού υπάρχει).
–Έλεγχος του συστήματος ψύξης του κινητήρα (έλεγχος για τυχών διαρροές από ψυγεία ή σωληνώσεις, καθώς και αν η ροή του ψυκτικού υγρού είναι επαρκής μέσα στο σύστημα ψύξης)
Όλα τα παραπάνω μπορούν να είναι οι κύριοι παράγοντες δυσλειτουργίας ενός συστήματος υγραεριοκίνησης. Τις περισσότερες φορές το πρόβλημα δημιουργείται από ανεπαρκή τάση ανάφλεξης ή από κακή κυκλοφορία του αντιψυκτικού ανάμεσα στα ψυγεία του αυτοκινήτου. Ενώ οι επιδιορθώσεις αυτές είναι απλές, δυστυχώς δεν έχει υπάρξει μέριμνα από πολλούς μηχανικούς να επιμορφωθούν και ταλαιπωρούν τους καταναλωτές.
Τα οφέλη της υγραεριοκίνησης
Το μεγάλο όφελος από την υγραεριοκίνηση, σύμφωνα με τους κ.κ. Καλογρίτσα και Χατζηεμμανουήλ, είναι αφενός η εξοικονόμηση στο κόστος μετακίνησης περίπου κατά 40%, το οποίο μεταφράζεται σε ένα μέσο αυτοκίνητο από 6 ευρώ/100 χλμ. και σε ένα πιο ενεργοβόρο φθάνει και τα 11-13 ευρώ/100 χλμ. Μόνο και μόνο αυτό το όφελος είναι αρκετό για κάθε κυβέρνηση, ώστε να στηρίξει τους καταναλωτές στην αντιμετώπιση της ενεργειακής και μεταφορικής φτώχειας.
Το δεύτερο μεγάλο όφελος είναι η σημαντική μείωση των εκπομπών καυσαερίων σε σχέση με την χρήση οποιουδήποτε υγρού καυσίμου. Η αλλαγή της αντίληψης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο πως ο δρόμος για περιβαλλοντική ουδετερότητα δεν σημαίνει μόνο ηλεκτροκίνηση, αλλά θα ενισχύσει κάθε τεχνολογία η οποία θα έχει το ίδιο ή καλύτερο αποτέλεσμα, θα φέρει επενδύσεις και στον κλάδο των εναλλακτικών καυσίμων, τα οποία μπορούν μέσω επεξεργασίας οργανικών απορριμμάτων να μετατρέψει το υγραέριο σε καύσιμο πολύ χαμηλού αποτυπώματος άνθρακα παραγόμενο από ανανεώσιμες πηγές, το λεγόμενο BioLpg. Η τεχνολογία υπάρχει και εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και στις Η.Π.Α.
Το τρίτο μεγάλο όφελος είναι ότι η παραγωγή του υγραερίου κίνησης είναι υποπροϊόν του πετρελαίου και παράγεται στα ελληνικά διυλιστήρια όντας εθνικό προϊόν. Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουμε την ορθολογικότερη χρήση του και μέγιστη αξιοποίηση του κάθε λίτρου εισαγόμενου πετρελαίου.
